راضي ٿي وڃي، ان جي لاءِ جنّت واجب ٿي ويندي آهي۔^([1])

تاج وتخت وحکومت مت دے                                                               کثرتِ مال و دولت مت دے

اپنی  رِضا  کا دیدے مُژدہ                                                                                                           یا اللہ مِری  جھولی  بھر  دے ^([2])

 ايمان جي حلاوت نصيب ٿي ويندي آهي

پياري آقا، مڪي مدني مصطفيٰ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم جا چاچا، حضرت عبّاس بن عبد المطلب رَضِىَ اللّٰهُ عَـنْهُ فرمائن ٿا: رسولن جي تاجدار، مڪي مدني سردار صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم فرمايو: ذَاقَ طَعمَ الاِيمَانِ مَن رَضِيَ بِاللهِ رَبًّا وَ بِالاِسلَامِ دِينًا وَ بِمُحَمَّدٍ نَبِيًّا يعني جيڪو الله پاڪ جي رب هئڻ، اسلام جي دين هئڻ ۽ مُحَمَّد صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم جي نبي هئڻ تي راضي ٿي ويو، ان ايمان جي حلاوَت کي ماڻي ورتو۔^([3])

عالم سڳورا فرمائن ٿا: جهڙي طرح اسان جي زبان ۾ چکڻ ۽ ذائقو (Taste) محسوس ڪرڻ جي صلاحيت (Ability) رکي وئي آهي، اهڙي طرح اسان جي دِل ۾ به رُوحانيات (مثلاً عبادتن وغيره) جو ذائقو محسوس ڪرڻ جي صلاحيت رکي وئي آهي۔ * اسان پنهنجي زبان تي ڪا شيء رکون ته اسان کي خبر پئجي ويندي آهي ته هي شيء مٺي آهي يا ڪوڙي آهي، ٿڌي آهي يا گرم آهي۔
* اهڙي طرح جڏهن اسان نماز پڙھندا آهيون ته اسان جي دِل نماز جو لُطف