Book Name:Ehsas e Kamtari Ki Chand Wajohat o Ilaj
هغه شان اسباب په لاس ورځي، مونږ له پكار دي چې مونږه د نورو سره خپله موازنه نه کوو بلكه خپل صلاحيتونه اوپيژنو، په دې دُنيا كښې خپل جُدا اَهَمِّيَّت اوپيژنو او د هغې مطابق مخ په وړاندې د تللو كوشش اوكړو. كه مونږه خپل ځان او خپل صلاحيتونه اوپيژنو نو اِنْ شآءَ اللهُ الْكَرِيْم! د احساسِ كمترئ نه به بچ پاتې شو. الله پاك دِ مونږ ته د عمل كولو توفيق راعطا كړي. اٰمِین بِجَاہِ خَاتَمِ النَّبِیِّيْن صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم
اے عاشِقانِ رسول! په احساسِ کښې د مبتلا کيدو دريمه غټه وجه خوش فهمي ده. په احساسِ كمترئ كښې اخته کيدونکي اكثر خلق بهانے جوړوي، هغوئي کله کله خپله سُستي او ناراستي د احساسِ كمترئ په بهانه پټوي، يعنې په حقيقت كښې هغوئي پوره محنت نه كوي، او چې محنت نه كوي نو ښكاره خبره ده چې كاميابي به نه شي حاصلولے، او بيا چې كله ورته كاميابي نه حاصليږي نو په احساسِ كمترئ كښې اخته كىږي، داسې ډير خلق بيا دا وائي چې: جناب! ما ډير محنت اوكړو خو ما ته هغه مقام ميلاؤ نه شو د كوم چې زه لائق ووم. داسې خلق چې څنګه محنت كوي، كه هغوئي د دې په تحقيق سره جائزه واخلي نو معلومه به شي چې په حقيقت كښې هغوئي پوره محنت نه كوي، ځکه ناكامه پاتې شي. بعضې اسلامي ورونړه چې مُبَلِّغِىنو ته ګوري نو په احساسِ كمترئ كښې اخته شي. مثلاً فلانے اسلامي ورور ډىر ښكلے بيان كوي، زه خو درس هم نه شم وركولے. فلانے اسلامي ورور چې چرته لاړ شي نو هلته ښه په زور او شور سره 12 ديني كارونه شروع شي، زه خو يو ديني كار هُم نه شم كولے. دغسې هغه په