غرق كيدو، اِيمان د ټولو نه لوئ دولت دے، دا نايابه [يعنې ډىر قيمتي] دولت انسان ته نصيب وي خو د دې باوُجود خلق خپلې ظاهري غريبئ ته ګوري او په دې وجه په احساسِ كمترئ كښې اخته شي.

     كاش چې مونږه هم د الله پاك مونږ ته عطا كړي نِعمتونه ياد ساتونكي جوړ شو. يقين اوكړئ! څومره چې مونږه د خپلې محرومئ په باره کښې سوچ كوو که هُم دومره سوچ د الله پاك په راعطا كړو نِعمتونو باندې اوکړو نو د محرومئ احساس به مو پخپله ختم شي. كه تاسو د اطمينان، سُكون او خوشحالئ نه ډك ژوند تيرول غواړئ نو د الله پاك عطا كړي نِعمتونه په تَوَجُّه كښې د ساتلو عادت جوړ كړئ. دا سوچ مه کوئ چې ما ته څه نه دي راکړے شوي بلکه د دې په ځائے دا سوچ کوئ چې ما ته څه څه راکړے شوي دي، اِنْ شآءَ اللهُ الْكَرِيْم! غمونه به مو ختم شي.

د شُكر كولو فائده

     په سيپاره 13 سورۀ اِبراهيم آيت نمبر7 كښې ارشاد دے:

وَ اِذْ تَاَذَّنَ رَبُّكُمْ لَىٕنْ شَكَرْتُمْ لَاَزِیْدَنَّكُمْ وَ لَىٕنْ كَفَرْتُمْ اِنَّ عَذَابِیْ لَشَدِیْدٌ(۷)  (پارہ13،سورۃابراهیم:7)

مفهوم ترجمۂ کَنْز الايمان: او ياد كړئ چې كله ستاسو ربّ واورول چې كه احسان  اومنئ نو زه به تاسو ته نور [نعمتونه] دركړم او كه ناشكري اوكړئ نو زما عذاب سخت دے.

    په تفسیر صِراطُ الجنان كښې د دې آیت لاندې ليك دي: معلومه شوه چې د شُكر سره نِعمَت زياتيږي، د شُكر حقيقت دا دے چې بنده د نِعمَت وركوونكي د نِعمَت د