د احساسِ كمترئ يوه بنيادي وجه

     احساسِ كمتري ولے كيږي؟ د دې يوه غټه بنيادي وجه زمونږه مُعاشره ده، زمونږه عادتونه او طور طريقے دي: * زمونږه معاشره کښې خلق په يو بل پورې خاندې * په يو بل بےځايه تنقيد كوي * د كوم عاجزه چې سترګې نه وي هغه ته ړُوند وائي او ورپورې خاندې * د چا چې ښپے سلامتې نه وي، هغه ته ګوَډ وائي * اوچت قد والا ته ډانګے وائي * د چا چې رنګ تور وائي هغه د ټوقې په طور تور، تور وائي، په دي وجه هغه بيا په احساسِ كمترئ كښې اخته شي [چې زه ولے داسې يم] * مور و پلار خپلو ماشومانو ته بےځايه غُصَّه كوي، هر وخت ئې رټي، د هغوئي غلطئ بيانوي، په دې وجه په ماشومانو كښې خود اعتمادي كمه شي او په احساسِ كمترئ كښې اخته شي * ملګري دوستان چې يو ځائے كښيني نو په يو بل پورې خبرې كول شروع كړي، په يو بل پورې خاندې او ټوقې كوي او د دې نه خوند اخلي، هغوئي ته د دې احساس نه وي چې زمونږ دا دوست [په چا پورې چې مونږ ټوقې کوو دا] په ظاهره خو مُسكے مُسكے كيږي خو په زړه ئې څه تيريږي، دغسې د چا چې بےعِزَّتي كيږي کله کله هغه په احساسِ كمترئ كښې هُم اخته شي * كوَنډې زنانه ته چې كله پيغورونه وركولےے كيږي * د كومې زنانه چې اولاد نه وي، هغې ته چې سپورې ستغې خبرې اورولے كيږي [نو هغه هُم په احساسِ كمترئ كښې اخته شي] * کوم خلق چې خپلو بچو له ښه ښه څيزونه راوړي او د يتيم په سر لاس نه راښګاږي او * يتيمان په