مې په سر باندې عمامه وه، د سُنَّتو د لارې نه لرې د دُنيا په محبت كښې مست ووم او خپل قيمتي ژوند مې په بےعملئ او جهالت كښې تيرولو. زما په ژوند كښې د دِين شمع داسې روښانه شوه چې يوه ورځ يو اسلامي ورور ما ته تجويد سره د قرآنِ مجيد لوستلو ذِهن راكړو، د ماسخُتن د لمَانځه نه پس لګيدونكې د اسلامي ورونړو په مدرسةُ المَدينه كښې د شريك كيدو دعوت ئې راكړو، ما د هغه د نيكئ دعوت قبول كړو او په مدرسةُ المَدينه كښې مې شركت شروع كړو، اَلْـحَـمْـدُ لِلّٰـہ! د دې په بركت ما د تجويد سره قرآنِ كريم زده كړو او فيشن پرستي مې پريښوده د سُنتو عامِل جوړ شوم.

خوږو او مُحترمو اسلامي ورونړو!  د بيان په آخره کښې د سُنَّتو فضيلت او يو څو سُنَّتونه او آداب د بيانولو ثواب حاصلووم.  يوه ورځ تاجدارِ رِسالت، شَهَنْشاهِ  نُبُوَّت صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم درې ځله اِرشاد اوفرمائيلو: ’’زما په نائب دِ د الله پاك رحمت وي، عرض اوكړے شو: حُضُور! ستاسو نائب څوك دے؟ اوئې فرمائيل: زما د سُنَّتو سره محبت كوونکي او نورو ته زده کوونکي. ^([1])

سُنّت کے مطابق میں ہر اِک کام کروں کاش!                                          تُو    پیکرِ    سُنَّت    مجھے    اللہ   بنا    دے^([2])

اے کاش! زما هر کار شي د سُنَّتو مطابق         پيکر کړې د سُنَّتو ما، زما خوږه مَولٰی

د سلام كولو سنتونه او آداب

     فرمانِ مصطفٰى صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم: اَلسَّلَامُ قَبْلَ الْکَلَامِ سلام كول د خبرو كولو نه مخكښې دي. ^[3]