بارگاھ ۾ دعا ڪئي، الله پاڪ فرمائي ٿو:

فَاسۡتَجَبۡنَا لَہٗ فَنَجَّیۡنٰہُ وَ اَہۡلَہٗ مِنَ الۡکَرۡبِ الۡعَظِیۡمِ (ۚ۷۶)  (پارہ:17، سورۂ اَنْبِیَاء:76)

ترجمو ڪنزالعرفان: پوءِ اسان سندس دعا قبول فرمائي ۽ ان ۽ ان جي گهر وارن کي وڏي غم کان نجات ڏني.

 حضرت نوح عَلَيه السَّلَام جي هن دعا جي نتيجي ۾ ڪافرن تي تمام وڏي سيلاب جو عذاب آيو ۽ انهن کي تباھ ۽ برباد ڪيو ويو.^[1]

اهڙي طرح حضرت ايوب عَلَيه السَّلَام تي آزمائش آئي، سندن دعا ڪيائون:

اَنِّیۡ مَسَّنِیَ الضُّرُّ وَ اَنۡتَ  اَرۡحَمُ  الرّٰحِمِیۡنَ (ۚۖ۸۳)  (پارہ:17، سورۂ اَنْبِیَاء:83)

ترجمو ڪنزالعرفان: بيشڪ مون کي تڪليف پهتي آهي ۽ تون سمورن رحم ڪرڻ وارن کان وڌيڪ رحم ڪرڻ وارو آهين

سندن دعا قبول ٿي، الله پاڪ فرمايو:

فَاسۡتَجَبۡنَا لَہٗ فَکَشَفۡنَا مَا بِہٖ مِنۡ ضُرٍّ وَّ اٰتَیۡنٰہُ  اَہۡلَہٗ  وَ مِثۡلَہُمۡ مَّعَہُمۡ  رَحۡمَۃً مِّنۡ عِنۡدِنَا وَ ذِکۡرٰی  لِلۡعٰبِدِیۡنَ  (۸۴)

(پارہ:17، سورۂ اَنْبِیَاء:84)

ترجموڪنزالعرفان: پوءِ اسان ان جي دعا قبول ڪئي پوءِ جيڪا ان تي تڪليف هئي اها اسان ٽاري ڇڏي ۽ اسان پنهنجي طرفان مهرباني فرمائي ۽ عبادت گذارن کي نصيحت جي خاطر ايوب کي ان جا گهر وارا ۽ ان سان گڏ ايترائي ٻيا عطا ڪيا.