Book Name:Khuwaja Huzoor Ki Nirali Shanain
يـې وليدله نو سپاهيان ويريدل، د دې نه مخکښې چې سپاهيانو جواب ورکړے وے، خواجه غريب نواز رَحْمَةُ اللهِ عَلَيْه سترګې راپورته کړې او د بادشاه طرف ته يـې وکتل، بس د خواجه صاحب رَحْمَةُ اللهِ عَلَيْه د نظرِ د فيض اثر چې پرې څنګه وشو نو بادشاه يو دم پۀ رپيدو شو او پۀ زمکه راپريوتو او بے هوشه شو. بيا خواجه غريب نواز رَحْمَةُ اللهِ عَلَيْه غريب نوازي وفرمائيله او د خپل ځائے نه راپاڅيدو، اوبۀ يـې راوغوښتلې او د بادشاه پۀ مخ باندې يـې ترمکيا کړې نو پۀ لږ وخت کښې هٰغه بادشاه پۀ هوش کښې راغلو، بيا څۀ وو، پۀ هوش کښې چې څنګه راغلو نو بادشاه ډير پۀ عاجزۍ سره د خپلې غلطۍ معافي وغوښتله او بيا يـې د خپلو ټولو خادمانو سره توبه وکړه او د خواجه غريب نواز رَحْمَةُ اللهِ عَلَيْه پۀ غلامۍ کښې داخل شو. ([1])
اپنے قدموں میں بُلا خواجہ پیا! خواجہ پیا! اور جلوہ بھی دکھا خواجہ پیا! خواجہ پیا!
ہو کرم بَر حالِ مَا خواجہ پیا! خواجہ پیا! از پئے داتا پیا، خواجہ پیا! خواجہ پیا!
مصطَفٰے کی، انبیا کی، ہر صحابی اور ولی کی مَحبَّت ہو عطا خواجہ پیا! خواجہ پیا!
دل سے دنیا کی مَحبَّت کی مصیبت دُور ہو دیدو عشقِ مصطَفٰے خواجہ پیا! خواجہ پیا!
اپنی منزل سے کبھی بھی وہ بھٹک سکتا نہیں جس کے تم ہو رہنما خواجہ پیا! خواجہ پیا!([2])
صَـــلُّـــوْا عَـــلَـی الْــحَـــبِــيْــب! صَـلَّـی اللهُ تَعالٰـی عَلـٰی مُـحَـمَّد
د ولِیُّ الله او د عام بنده د لاسونو فرق
الله پاک پۀ حديثِ قُدسي کښې نور وفرمائيل: وَيَدَهُ الَّتِي يَبْطِشُ بِهَا (يعنې چې کله زۀ د