Book Name:Shoq e Madina
کښې کفايت هم کوي، دا پوره نه ده، په ده نور لوئ کرم دا وي چې سَروَرِ عالم، نور مُجَسَّم صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم به د قيامت په ورځ (د سلام عرض کوونکي) شفاعت هم کوي.
عَجَب کرم شَہِ والا تبار کرتے ہیں کہ نا اُمِّیدوں کو اُمِّید وار کرتے ہیں
مجھے فَسُردَگئ بخت کا اَلَم کیا ہو وہ ایک دَم میں خِزَاں کو بہار کرتے ہیں
جو خوش نصیب یہاں خاکِ دَر پہ بیٹھتے ہیں جلوسِ مَسندِ شاہی سے عار کرتے ہیں[1]
وضاحت: زمونږ د آقا، مکي مدني مصطفٰی صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم کرم هم د کمال دے چې نا اُميدو ته اُميد عطا کوي. زما سره د بد نصيبئ غم ولې دے، هغوئي صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم په يو دَم کښې خزان سپرلے (يعني بد قسمته ښه) کوي، هغه نيک بخته چا ته چې د مدينے منورې په خاوره کښيناستل نصيب شي، هغوئي د بادشاهانو د تخت پرواه هم نه کوي.
صَلُّوا عَلَی الْحَبِیْب! صَلَّی اللہُ تَعَالٰی عَلٰی مُحَمَّد
فرمَانِ مُصطَفٰے صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم: ا َفْضَلُ الْعَمَلِ اَلنِّيَّةُ الصَّادِقَةُ (يعنې) رښتينے نِيَّت د ټولو نه افضل عمل دے.[2]