کولو نه پس مدينے منورې ته لاړ شي نو هغه ته به د يو نه د دوؤ حجونو ثواب ميلاؤيږي او حج هم هغه د کوم په باره کښې چې شک نشته چې قبول شوے به وي او که نه بلکه د دوؤ قبول شوو حجونو ثواب به هغه له ورکولے شي.

حاجیو! آؤ شہنشاہ کا رَوضہ دیکھو                 کعبہ تو دیکھ چکے کعبَہ کا کعبَہ دیکھو^[1]

ايمان به د مدينې په لور راټول شي

په بخاري شريف کښې حديثِ پاک دے، حضرت ابوهريره رَضِىَ اللهُ عَـنْهُ روايت کوي: اِنَّ الْاِيمَانَ لَيَاْرِزُ اِلَى الْمَدِينَةِ كَمَا تَاْرِزُ الْحَيَّةُ اِلَى جُحْرِهَا بيشکه ايمان مدينے طرف ته راټوليږي څنګه چې مار خپلې سوړې طرف ته راټوليږي.^[2]   

دا ډير ايمان تازه کوونکے حديثِ پاک دے، عُلمائے كرامو د دې مختلفې معنې بيان کړې دي، يوه معنٰى خو دا ده چې قيامت ته نزدې کله چې دجال راووځي، ټوله دنيا کښې به د ايمان بچ کولو د پاره د پټيدو يو ځائے هم نه وي، هغه وخت به ايمان په مدينه منوره کښې راټول شي، د مدينې نه علاوه به ايمان والا چرته هم نه وي.

محدثينو صاحبانو د دې يوه بله معنٰى بيان کړې ده: فرمائي: آقا صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم