اے عاشِقانِ رسول! ښه غور اوكړئ! نيكئ ښكاره كول او د دې په ذريعه په رياكارئ كښې اخته كيدل څومره تاوان دے....! په سيپاره 16، سورۀ كهف، آيت: 103 او 104 كښې ارشاد دے:

قُلْ هَلْ نُنَبِّئُكُمْ بِالْاَخْسَرِیْنَ اَعْمَالًاؕ(۱۰۳) اَلَّذِیْنَ ضَلَّ سَعْیُهُمْ فِی الْحَیٰوةِ الدُّنْیَا وَ هُمْ یَحْسَبُوْنَ اَنَّهُمْ یُحْسِنُوْنَ صُنْعًا(۱۰۴)  (پارہ:16،سورۂ کہف:103-104)                                                                                                                                                  

مفهوم ترجمہ: ته اوفرمايه! آيا مونږه تاسو ته اوښايو چې د ټولو نه زيات ناقصه عمل كوونكي څوك دي؟ هغه خلق د کومو ټول كوششونه چې د دُنيا په ژوند كښې برباد شو، حالانكه هغوئي دا ګمان كوي چې هغوئي ښه كار كوي.

     په دې آيتونو كښې بيان شو چې هغه كس چې په دُنيا كښې ئې محنت كولو، كوشش ئې کولو، هغه په خپل خيال کښې وخت نه دے ضائع كړے او هغه دا ګنړله چې زه ښه كار كووم، زه ډيرې نيكئ كووم خو چې كله به په ورځ د قيامت د الله پاك په بارګاه كښې حاضر شي نو معلومه به شي چې د هغه ټول محنت، ټول كوشش خو ضائع شوے دے، دا هغه كس دے چې د قيامت په ورځ به د ټولو نه زيات په زيان او تاوان كښې وي. عَلَّامه قُرطَبـي رَحْمَةُ اللهِ عَلَيْه د دې آيت لاندې فرمائي: د هغه بنده اعمال به ضائع شي يا خو په دې وجه چې بدعقيده وو، كافِر وو، بدمذهبه وو، يا به ئې په دې وجه اعمال ضائع شي چې هغه به رياكاري او ښودنه كوله. ^[1]

رياكار د الله پاك سره بد ديانتـي كوونكے دے