داسې نيكي دِ خلقو ته ښكاره شي نو هغه  په خپلو نيكو كښې مه شميره ...! ^[1]

د سُوْرَةُ الْـكَهْـف د يو آيت وضاحت

     خوږو او محترمو اسلامي ورونړو! راځئ چې د قرآنِ كريم يو آيتِ كريمه او د هغې مختصر وضاحت د اوريدلو سعادت حاصل کړو. په سيپاره 16، سُوْرَةُ الْـكَهْـف، آيت نمبر 110كښې دي:

فَمَنْ كَانَ یَرْجُوْا لِقَآءَ رَبِّهٖ فَلْیَعْمَلْ عَمَلًا صَالِحًا وَّ لَا یُشْرِكْ بِعِبَادَةِ رَبِّهٖۤ اَحَدًا۠(۱۱۰)  (پارہ:16، سورۂ کہف:110)

مفهوم ترجمه: نو څوك چې د خپل ربّ سره د مُلاقات اُمِّيد ساتي، هغه له پكار دي چې نيك كار اوكړي او د خپل ربّ په عبادت كښې هيڅ څوك شريك نه كړي.

د فرښتو د دُعاګانو حاصلولو آسان عمل

    دا د سُوْرَۀ كَهْـف آخري آيت دے، د اسلام دويم خليفه اَمِیْرُ الْمُؤْمِنِیْن، حضرت عُمَر فاروقِ اعظَم رَضِیَ الله عَنْهُ نه روايت دے چې رَسُولِ اكرَم صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم فرمائي: څوك چې دا آيت اولولي، د هغه د پاره به د مقامِ عدن نه مكے مكرمے پورې نُور راوچت كړے شي، فرښتے به د هغه نُور نه چاپيره وي او دې آيت لوستونكي د پاره به د رحمت او بخښنې دُعا كوي.^[2]