Book Name:Naikiyan Chupaiy
ډىر چالاكه دے، اوَّل خو څوک نيكئ كولو ته نه پريږدي، او كه څوک څه د نيكئ كار اوكړي نو بيا شيطان داسې ورپسے شي چې ترڅو پورې ئې هغه نيكي ښكاره كړي نه وي او رياكارئ كښې اخته شوے نه وي، تر هغه وخته پورې ترينه شيطان نه قلاريږي، او افسوس! مونږه داسې نادانه يو چې د نَفس و شيطان په خبرو كښې راشو او په ډيره محنت او خوارو سره كړې خپلې نيكئ برباد كړو.
د يوے جُملے سره ئې دوه حجونه ضائع كړل
بعضې وخت خلق په يوه جمله وئيلو خپل د كلونو عبادت ضائع كړي. يو ځل حضرت سُفيان ثوري رَحْمَةُ اللهِ عَلَيْه د يو كس دعوت ته تشريف يوړلو، کوربه خپل خادم ته اووئيل: په هغه لوښو كښې طعام راوړه كوم چې ما په دويم ځل د حج په سفر کښې راوړي دي. حضرت سُفيان ثوري رَحْمَةُ اللهِ عَلَيْه اوفرمائيل: اے مسكينه! تا په خپله يوه جمله خپل دوه حجونه ضائع كړل. [1]
اے عاشِقانِ رسول! غور اوكړئ! څومره د نُقصان خبره ده چې يو كس محنت كړے وي، تكليف ئې برداشت كړے وي، نيك اعمال ئې كړي دي خو افسوس! د شيطان په خبرو كښې راغے، خپلې نيكئ ئې ښكاره كړې او نيك اعمال ئې ضائع كړل. آه! که د نيكو ښكاره كولو او په رياكارئ كښې د اخته كيدلو په وجه صرف عمل بےكاره