يو ځل يو كس د خوږ آقا صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم په خدمت كښې حاضر شو، عرض ئې اوكړو: يَـا رَسُولَ الله! په ورځ د قيامت به كوم څيز نجات وركوي؟ خوږ نبـي اوفرمائيل: د الله پاك سره بد ديانتـي نه كول. هغه  كس عرض اوكړو: بنده د الله پاك سره بد ديانتـي څنګه كولے شي؟ اوئې فرمائيل: داسې چې ته د الله پاك او د هغه د رَسُول صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم فرمانبردارئ والا كار د غيرُ الله راضي كولو د پاره اوكړې. پس د رياكارئ نه بچ اوسه ځكه چې رياكاري شِركِ (اصغر) دے او په ورځ د قيامت به رياكار په څلورو نومونو رابللے کيږي: (1) اے بدكاره! (2) اے دوكه بازه! (3) اے كافِره! (4) اے نُقصان اوچتوونكيه! ستا عمل خراب شو! ستا اجر برباد شو! نن ستا د پاره څه حِصَّه نشته، اے د دهوكے ورکولو كوشش كوونكيه! خپل ثواب د هغه سره اولټوه د چا د پاره چې دِ عمل كړے وو.^[1]

الله ته معلوم دي چې څوك مُتَّقِـي دے؟

    اے عاشِقانِ رسول! اُويريږئ! د نيكو ښكاره كولو نه ځان اوساتئ! صرف د الله پاك د رِضا طلب ګار جوړ شئ! په سيپاره 27، سورۀ نجم، آيت: 32 كښې ارشاد دے:

فَلَا تُزَكُّوْۤا اَنْفُسَكُمْؕ-هُوَ اَعْلَمُ بِمَنِ اتَّقٰى۠(۳۲)  (پ  ۲۷۔ النجم :۳۲)

مفهوم ترجمہ کنز الایمان:  نو پخپله خپلو ځانونو ته پاک مه وائې، هغه ته ښه معلوم دي څوک چې پرهيزګار دي.

     په تفسير صراطُ الجِنان كښې دي: دا آيت د هغه خلقو په باره كښې نازل شوے دے كومو به چې نيكئ كولې او د خپلو عملونو تعريف به ئې كولو، او وئيل به ئې: