زمونږ لمُونځونه، زمونږ روژے، زمونږ حج. په دې باندې الله پاك اوفرمائيل: اے اِيمان والؤ! تاسو په فخر باندې د خپلو نيكو تعريف مه كوئ، الله پاك هغه بندګان ښه پيژني كوم چې پرهيزګاران دي او د هغه پيژندل پوره دي ځكه چې هغه جزا وركولو والا دے، لِهٰذا نورو ته د خپلو اعمالو ښكاره كولو او شُهرت حاصلولو څه فائده...؟^[1]  

     خوږو او محترمو اسلامي ورونړو! غور اوكړئ! څومره زبردسته خبره ده، الله پاك ته معلوم دي چې څوك نيك دے، څوك پرهيزګار دے، څوك تَهَجُّد ادا كوي، څوك پينځه وخته لمُونځ د جَمعې سره ادا كوي، څوك د اشراق و څاښت پابند دے، څوك ډير تلاوت كوي، څوك ډيره صدقه و خيرات وركوي، الله پاك ته معلوم دي چې څوك په مدني قافله كښې سَفَر كوي، څوك په هفته واره اجتماع كښې شريك كيږي، څوك د 72 نيك اعمالو پابند دے، الله پاك ته معلوم دي، الله پاك د ټول جهانونو ربَّ دے، د ټولو خالِق دے، الله پاك به ټولو له د نيكو جزا وركوي، الله پاك زمونږه هُم مالك دے او د جَنَّت هُم مالك هم دے، نو الله پاك ته چې معلوم دي چې مونږه نيكي كړي ده نو بيا نورو خلقو ته د ښودلو، د هغوئي په مخكښې د اِظهار كولو څه حاجت دے...؟ مشهور مُفسّرِ قرآن، حضرت مفتی احمد یار خان نعيمي رَحْمَةُ اللهِ عَلَيْه ډيره ښكلي خبره ليكلي ده، فرمائي:خوند خو دا کوي چې بنده اووائي: زه ګنهګار يم، او ربّ اوفرمائي: دا پرهيزګاره دے څنګه چې حضرت ابوبكر صِدِّيق رَضِیَ الله عَنْهُ وو.^[2]