اِصلاح ڪري وٺون، پوءِ ٻين کي نيڪي جي دعوت ڏينداسين، اهو به غلط نظريو آهي، اسان کي پنهنجي به اِصلاح ڪرڻي آهي ۽ ٻين کي به نيڪي جي دعوت ڏيڻي آهي، الله پاڪ قرآنِ مجيد ۾ نجات جي لاءِ انهن ٻين شين کي لازِم قرار ڏنو آهي، سيپاري 30، سُورَة العَصر ۾ اِرشاد آهي:

وَ الْعَصْرِۙ(۱) اِنَّ الْاِنْسَانَ لَفِیْ خُسْرٍۙ(۲)

ترجمو ڪنز الايمان: اي محبوب زماني جو قسم! بيشڪ انسان ضرور نقصان ۾ آهي.

يعني سمورا انسان نقصان ۾ آهن، ها! جنهن ۾ 2 وَصف هجن، اهي نقصان ۾ نه آهن، پهريون وَصف:

اِلَّا الَّذِیْنَ اٰمَنُوْا وَ عَمِلُوا الصّٰلِحٰتِ

ترجمو ڪنز الايمان:  مگر جن ايمان آندو ۽ چڱا ڪم ڪيائون.

۽ ٻيو وَصف:

وَ تَوَاصَوْا بِالْحَقِّ ﳔ وَ تَوَاصَوْا بِالصَّبْرِ۠(۳)

ترجمو ڪنز الايمان: ۽ هڪ ٻي کي حق جو تاڪيد ڪيائون ۽ هڪ  ٻي کي صبر جي وصيت ڪيائون.

امام حَسَن بصري رَحۡمَةُ اللهِ عَلَيۡه جي خدمت ۾ سُوال ٿيو: ڇا روحاني طبيب ٻين جو عِلاج ڪري سگھي ٿو؟ فرمايائون: هائو! ڪري سگھي ٿو، پر پهريان پنهنجو عِلاج ڪري، پوءِ ٻين جو ڪري ڇوته جيڪو پاڻ راھ کان ڀٽڪيل هوندو، اهو ٻين جي رهنمائي ڪيئن ڪندو۔ (تذکرۃالاولیاء، صفحہ:18) پاڻ رَحۡمَةُ اللهِ عَلَيۡه کان ٻيو سُوال ٿيو: ماڻهو چون ٿا: ٻين کي نصيحت انهيءِ وقت ڪرڻ گھرجي جڏهن انسان پاڻ تمام بُرائين کان پاڪ ٿي وڃي؟ فرمايائون: شيطان ته اهو ئي چاهي