Book Name:Mout Ki Yaad Kay Fawaid
بيا ئې اوفرمائيل: په هغه ذات مې دې قسم وي! د چا په قبضه کښې چې زما ژوند ے! د هغې ورځې نه واخله تر ننه پورې په ما باندې د مرګ او قبر هيبت راخور دے او زه د دننه نه ويلې کيږم۔ ([1])
شيخِ طريقت، اميرِ اهلِسُنَّت حضرت علّامه مولانا محمد الياس عطّار قادري رضوي دَامَتْ بَرَکَاتُہُمُ الْعَالِیَه مونږ ته نصيحت کوي او فرمائي:
آخرت کی کرو جلد تیاریاں موت آ کر رہے گی تمہیں بےگماں
موت کا دیکھو اِعْلان کرتا ہوا سُوئے گورِ غریباں جنازہ چلا
کہتا ہے: جامِ ہستی کو جس نے پیا وہ بھی میری طرح قبر میں جائے گا
تم اے بوڑھو سنو! نوجوانو سنو! اے ضَعیفو سنو! پہلوانو سنو!
موت کو ہر گھڑی سر پہ جانو سُنو! جلد توبہ کرو میری مانو سنو!
بھائیو! سب گناہوں سے مُنہ موڑ دو ناتا تم نیکیوں ہی سے بس جوڑ دو
ایک دِن موت آ کر رہے گی ضرور اس کو تم مجرمو! کچھ سمجھنا نہ دُور([2])
صَلُّوۡا عَلَى الۡحَبِيۡب صَلَّى اللّٰهُ عَلٰى مُحَمَّد
اے عاشقانِ رَسُول! د مرګ نه انکار نه کيږي، مرګ به راځي او خامخا به راځي، مونږ ټولو ته د دې خبرې پته هم ده، منو ئې هم خو افسوس! مونږه مرګ عام طور هيروؤ۔ آه! که مونږه مرګ ياد کړو او که نه، مرګ خو به بهر حال يوه ورځ راځي، خامخا به راځي۔ آه! دا طاقتور بدن به يوه ورځ تيارۀ قبر ته کوزولے شي، بيا به مونږ يو او زمونږه عملونه،