Book Name:بسم اللہ Sharif ki Barkat
اَلْحَمْدُ لِلّٰہِ رَبِّ الْعٰلَمِیْنَ وَ الصَّلٰوۃُ وَالسَّلَامُ عَلٰی سَیِّدِ الْمُرْسَلِیْنَ ط
اَمَّا بَعْدُ فَاَعُوْذُ بِاللّٰہِ مِنَ الشَّیْطٰنِ الرَّجِیْمِ ط بِسْمِ اللہِ الرَّحْمٰنِ الرَّ حِیْم ط
اَلصَّلٰوۃُ وَ السَّلَامُ عَلَیْكَ یَا رَسُولَ اللہ وَعَلٰی اٰلِكَ وَ اَصْحٰبِكَ یَا حَبِیْبَ اللہ
اَلصَّلٰوۃُ وَ السَّلَامُ عَلَیْكَ یَا نَبِیَّ اللہ وَعَلٰی اٰلِكَ وَ اَصْحٰبِكَ یَا نُوْرَ اللہ
نَوَيۡتُ سُنَّتَ الۡاِعۡتِكَافِ (ترجمه: ما د سُنَّتِ اعتكاف نِيَّت اوكړو)
حضرت سِّیدُنا حفص رُومي رَحْمَةُ اللهِ عَلَيْه ډير لوئے سردار وو، د هغوئي د وفات نه پس چا هغوئي په خوب کښې اوليدلو او پوښتنه ئې ترې اوکړه: مَا فَعَلَ اللہُ بِکَ يعني الله پاک ستاسو سره څه مُعامَله اوفرمائيله؟ هغوئي جواب ورکړو: الله پاک په ما باندې رحم اوکړو، زه ئې اوبخښلم او زه ئې جنَّت ته داخل كړم. اوپوښتلے شو: د کوم عمل په وجه؟ جواب ئې ورکړو: کله چې زه د الله پاک په دربار کښې حاضر شوم نو الله پاک فرښتو ته زما د ګناهونو او زما د لوستلي دُرُود شريف د حساب کولو حکم اوکړو، چې کله حساب اوکړے شو نو زما دُرُود شريف زما د ګناهونو نه زيات شو نو الله پاک ارشاد اوفرمائيل: اے زما فرښتو! د ده قدر او عزّت په تاسو واضِحه شوے دے، ځکه د ده سره نور حساب مه کوئ او دا جنّت ته بوځئ.[1]