د وخت قدر ئې نصيب شو

د حيدر آباد (انټيرئير سندھ، پاکستان) د يو اسلامي ورور بيان دے: زما د کرکټ کولو او فلمونو کتلو سره ډير شوق وو، د بے عملئ حال مې دا وو چې ما به د جُمعې لمُونځ هم نه کولو بلکه د برکت نه ډک دغه وختونه به مې هم په ګناهونو او فضولياتو کښې تيرول. بيا په ما کرم اوشو. زمونږه په علاقه کښې يو اسلامي ورور چوک دَرس کولو، يوه ورځ هغه د محبت نه ډک انداز کښې ما ته په چوک دَرس کښې د شرکت کولو دعوت راکړو، په خوش قسمتئ سره ما د هغه خبره په تَوَجُّه سره واوريدله، بيا به مې هره ورځ د هغه په دَرس کښې شرکت کولو، هره ورځ به په ما کښې بدلون راتللو، بيا په مزه مزه ما د دعوتِ اسلامي په هفته واره د سُنَّتو په ډکه اجتماع کښې هم شرکت شروع کړو، د اسلامي ورونړو د ژوند تيرولو انداز ليدلو سره به په زړه کښې خوشحاليدم، داسې اَلْحَمْدُ لِلّٰہِ! زه په سمه لاره روان شوم، ما د فلمونو کتلو نه توبه کړه او مخکښې چې به مې کوم وخت په کرکټ کښې تباه کولو، اوس په ديني کارونو کښې مصروف يم.

زمانے بھر میں مچا دیں گے دُھوم سُنت کی      اگر  کرم  نے ترے ساتھ دے  دیا یا ربّ!

صَـــلُّـــوْا  عَـــلَـی   الْــحَـــبِــيْــب!            صَـلَّـی اللهُ   تَعالٰـی عَلـٰی   مُـحَـمَّد

     خوږو او محترمو اسلامي ورونړو! د بيان په آخره كښې د سُنّت فضيلت او د ژوند يو څو آدابو بيانولو سَعَادت حاصلووم. تاجدارِ رِسالت، شهنشاهِ