Book Name:Quran-e-Pak Aur Naat-e-Mustafa
جڏهن ته مشهور مفسرِ قرآن، حضرت مفتي احمديارخانرَحْمَةُ اللهِ عَلَيْه هن آيتِ مبارڪه جي حوالي سان فرمائن ٿا: سُبحان الله! ڇا ته عظمتِ محبوب ثابت ٿي جو پروردگارِ عالم کي پنهنجي محبوب جي شان ايتري قدر وڌائڻ منظور آهي جو ڪنهن کي اهڙي ڳالھ چوڻ جي اجازت نٿو ڏئي ته جنهن ڪلمي سان ٻئي کي بدگماني جو موقعو ملي.(شانِ حبیب الرحمان ، ص۳۶)
یَارَسُوْلَ اللّٰہِ اُنظُرْ حَالَنَا طالبِ نظرِ کرم بدکار ہے
یَاحَبِیْبَ اللّٰہِ اِسمَعْ قَالَنَا اِلتجاء یا سَیِّدَ الْاَبْرار ہے
اِنَّنِی فِی بَحرِْ ھَمِّ مُّغْرَقٌ ناؤ ڈانواں ڈَول دَر منجدھار ہے
خُذْیَدِیْ سَھِّلْ لَّنَا اَشْکَالَنَا نا خُدا آؤ تو بیڑا پار ہے
صَلُّوْا عَلَي الْحَبِيب! صَلَّي اللّٰه عَلٰي مُحَمَّد
پيارا پيارا اسلامي ڀائرو! اچو هڪ ٻيو واقعو، آيتِ مبارڪه، ان جو شانِ نزول ۽ تفسير ٻڌون ٿا: جيئن هڪ ڀيري تاجدارِ رسالت صَلَّى اللّٰهُ عَلَيۡهِ واٰلِهٖ وَسَلَّمَ فرمايو ته ”منهنجي امت جي پيدائش کان پهريان جڏهن منهنجي امت مٽي جي شڪل ۾ هئي، ان وقت اها منهنجي سامهون پنهنجي صورتن ۾ پيش ڪئي وئي جيئن حضرت آدمعَـلَيْـهِ الـسَّـلاَم تي پيش ڪئي وئي ۽ مونکي علم ڏنو ويو ته ڪير انهن مان مون تي ايمان آڻيندو ۽ ڪير ڪفر ڪندو. اها خبر جڏهن منافقن وٽ پهتي ته انهن مذاق جي طور تي چيو ته محمد مصطفيٰ صَلَّى اللّٰهُ عَلَيۡهِ واٰلِهٖ وَسَلَّمَ جو گمان آهي ته اهي هي ڄاڻين ٿا ته جيڪي ماڻهو اڃان پيدا به ناهن ٿيا، انهن مان ڪير انهن تي ايمان آڻيندو ۽ ڪير ڪفر ڪندو، جڏهن ته اسان انهن سان گڏ رهون ٿا ۽ هو اسان کي سُڃاڻن نٿا. ان تي حضور سيدالمرسلين صَلَّى اللّٰهُ عَلَيۡهِ واٰلِهٖ وَسَلَّمَ منبر تي تشريف فرما ٿيا ۽ الله پاڪ جي حمد ۽ ثناء کانپوءِ فرمايو: انهن ماڻهن جو ڇا حال آهي جيڪي منهنجي علم تي اعتراض ڪن ٿا، اڄ کان قيامت تائين جيڪو ڪجھ ٿيڻ وارو آهي، انهن مان ڪا شيءِ اهڙي ناهي جنهن جو توهان مونکان سُوال ڪيو ۽ مان توهان کي ان جي خبر نه ڏيان۔ حضرت عبدالله بن حُذافه سهميرَضِىَ اللهُ عَـنْهُ اٿي بيهي عرض ڪيو: يارسول الله! صَلَّى اللّٰهُ عَلَيۡهِ واٰلِهٖ وَسَلَّمَ منهنجو پيءُ ڪير آهي؟ ارشاد فرمايو: حذافه، پوءِ حضرت عمررَضِىَ اللهُ عَـنْهُ اٿي عرض ڪيو: يارسول الله! صَلَّى اللّٰهُ عَلَيۡهِ واٰلِهٖ وَسَلَّمَ