لوئے عذاب راغلے او هغوئي ئې تباه او برباد کړل. ^([1])

   * هم دغه شان چې کله په حضرت اَيُّوب عَلَیْهِ السَّلَام  باندې ازميښت راغلو نو هغوئي دعا اوکړه:

اَنِّیۡ مَسَّنِیَ الضُّرُّ وَ اَنۡتَ اَرۡحَمُ  الرّٰحِمِیۡنَ (ۚ۸۳)  (پارہ:17، سورۂ اَنْبِیَاء:83)

[مَفهُوم] ترجمهٴ کنزُالعرفان:  چې بيشکه ما ته تکليف رارسيدلے دے او ته د ټولو رحم کوونکو نه زيات رحم کوونکے ئې.

د هغوئي دُعا قبوله شوه، الله پاک فرمائي:

فَاسۡتَجَبۡنَا لَه فَکَشَفۡنَا مَا بِهٖ مِنۡ ضُرٍّ وَّ اٰتَیۡنٰه اَهۡلَه وَ مِثۡلَهمۡ مَّعَهمۡ  رَحۡمَۃً مِّنۡ عِنۡدِنَا وَ ذِکۡرٰی  لِلۡعٰبِدِیۡنَ  (۸۴)

(پارہ:17، سورۂ اَنْبِیَاء:84)

[مَفهُوم] ترجمهٴ کنزُالعرفان: نو مونږه د هغه دُعا قبوله کړه او په هغه چې کوم تکليف وو هغه مو ترينه لرې کړو او مونږه له خپله طرفه رحمت اوکړلو او د عبادت ګزارو د نصيحت د پاره مو ايوب ته د هغه د کور کسان او هغوئي سره هُم هغه همره نور عطا کړل.

 *  په حضرت يونُس عَلَیْهِ السَّلَام  باندې چې ازميښت راغلے وو، هغوئي د مهې ګيډې ته تلي وو، هغوئي د هغه ځائے نه الله پاک ته فرياد اوکړو، الله پاک اوفرمائيل:

فَاسۡتَجَبۡنَا لَہٗ ۙ وَ نَجَّیۡنٰہُ مِنَ الۡغَمِّ ؕ   وَ کَذٰلِکَ نُــۨۡجِی الۡمُؤۡمِنِیۡنَ (۸۸)  (پارہ:17، سورۂ اَنْبِیَاء:88)

[مَفهُوم] ترجمهٴ کنزُالعِرفان :   نو مونږه د هغه دُعا قبوله کړه او هغه ته مو د غم نه خلاصے ورکړو، او مونږه ايمان والؤ ته هُم داسې نجات ورکوو.

      * د حضرت زکريا عَلَیْهِ السَّلَام  اولاد نه وو، هغوئي زيات عمر ته رسيدلي وو، د هغوئي