چې د الله پاک د پټ تدبير نه د ويريدلو سره به ئې د هغه په رحمت باندې د پوخ باور ساتلو سره، په پوره رغبت سره، د عاجزئ سره دعاګانې کولې. کاش! چې مونږ ته هم په دې انداز کښې دُعاګانې غوښتل او د خپل الله پاک په حضور کښې د ژړا توفيق رانصيب شي.

اٰمِین بِجَاہِ خَاتَمِ النَّبِیِّيْن صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم .

زمونږ سره اسباب مَحدُود دي

      خوږو او محترمو اسلامي وروڼو! ياد ساتئ! مونږه انسانان يُو او په ظاهره زمونږ سره د ژوند تيرولو او د خپلو مسئلو حل کولو د پاره ډير اسباب دي خو دا هم حقيقت دے چې زمونږه اسباب ډير محدود دي، ډير ځله په ژوند کښې داسې موقعې راځي چې زمونږه ټول اميدونه ختم شي، زمونږ د پاره ټولې دروازې بندې شي، بعضې وخت چې کله د څه رقم حاجت راپيښ شي نو کله نا کله مايوسه شُو، بنده خپل ورور ته طمع لري خو د ورور نه ورته قرض ميلاو نه شي، کوم مالداره کَس نه ئې اُوغواړي خو مالداره کَس هم ورته معذرت اوکړي، دوستان او خپلوان ئې هم د ضرورت مطابق رقم انتظام نشي کولے، په داسې وخت کښې چې زمونږ د پاره ټولې دروازې بندې شي، هيڅ اُميد باقې پاتې نشي، بنده مايوسه شي خو لږ غور اوکړئ! کله چې ټول اميدونه ختم شي نو دغه وخت هم يو اميد پاتې وي، کله چې ټولې دروازې بندې شي نو دغه وخت هم يوه دروازه برسيره وي او هغه دروازه زما د رَبِّ کريم دروازه ده، د بادشاهانو دروازې بندې شي، زما د رَبِّ کريم دروازه چرې هم نه بنديږي، خلق تعاون پريږدي، دوستان خپلوان مخونه واړوي، ورور د ورور نه ځان خلاصوي خو زما خوږ الله پاک خپل بندګان نه مايوسه کوي. دې دروازې ته که نيکان خلق راشي هغوئي ته ئې هم ورکوي او که ګنهګاران راشي نو هغوئي له ئې هم ورکوي.