Book Name:تَوَجُّہ اِلَی اللہ
بي جي! کور ته راځئ! ستاسو ځوئ کور ته راغلے دے. ([1])
اے عاشقانِ رَسُول! دا دے د تَوَجُّه اِلَـی الله (د الله پاک طرف ته د تَوجُّه کولو) مبارک انداز...! زمونږه څه حال دے؟ مونږ چې ناڅاپه د غم څه خبر واورو نو پريشانه کښينو، که څه سخته راشي، پريشاني راشي نو اخوا ديخوا منډې وهو او پته نه لګي چې په څنګه څنګه خيالونو کښې ډوب شو، بعضې خلق خو چې د غم خبر واوري نو واويلا به جوړه کړي، په لاس کښې نيولے شوے ګلاس يا بَل څه څيز به په غصه يا د غم په حالت کښې غورځوي او ماتوي به ئې، څيزونه به اخوا ديخوا اولي راوولي، د الله پاک د نيکانو بندګانو انداز ته اوګورئ څومره ښکلے وي! هغوئي ته چې سخته پيښه شي، پريشاني ورپيښه شي نو د الله پاک په حضور کښې حاضر شي، د هغه په بارګاه کښې دُعا کوي، هم هغه ته فرياد کوي، هم هغه فرياد اوريدونکے دے، هم هغه په خپلو بندګانو باندې رحم او کرم کوونکے دے، د الله پاک طرف ته تَوجُّه کولو سره سختې لرې کيږي.
خوږو او محترمو اسلامي وروڼو! کاش! چې مونږه هم د نيکانو خلقو والا ښکلے انداز اختيار کړو، يقين اوکړئ! د غم او پريشانئ اصل علاج هُم دا دے چې بنده د رَبِّ کريم په بارګاه کښې حاضر شي. په تفسيرِ نعيمي کښې دي: د حضرت عبد الله بن عبّاس رَضِىَ اللهُ عَـنْهُ ځوئ وفات شو، چې کله هغوئي ته د غم دا خبر ميلاو شو نو هغوئي په لـمانځه کښې مشغول شول او دومره اوږد لـمونځ ئې اوکړو چې کله ئې خلقو ځوئ خښ کړو او واپس راغلل، نو بيا هغوئي د لـمونځ نه فارغ شول، خلقو ترينه د دې وجه اوپوښتله نو اوئې فرمائيل: زما د خپل ځوئ سره ډيره زياته مينه وه، ما د هغه د جدائيئ غم نشو