د قرآنِ کريم مشهور مفسر، حکيم الاُمّت مفتي احمد يار خان نعيمي رَحْمَةُ اللهِ عَلَيْه د دې حديثِ پاک لاندې فرمائي: يعنې د اِنسان د پاره د مرګ اسباب  بے شميره دي، هر وخت مرګ پۀ سر ولاړ دے خو که د الله پاک پۀ حکم د دې ټولو نه بچ شو نو اخر بوډا والے خو به ضرور راځي د کوم نه پس چي مرګ يقيني (Confirm) دے. ^([1]) 

تجھے پہلے  بچپن  نے برسوں کِھلایا             جوانی  نے پھر تجھ کو مجنوں بنایا

بڑھاپے نے پھر آکے کیا کیا ستایا        اَجل  تیرا کر دے گی بالکل صفایا

جگہ جی لگانے کی دنیا نہیں ہے            یہ عبرت کی جا ہے تماشا نہیں ہے

صَـــلُّـــوْا  عَـــلَـی   الْــحَـــبِــيْــب!            صَـلَّـی اللهُ   تَعالٰـی عَلـٰی   مُـحَـمَّد

مرګ د څومر خلقو خونې ورانې کړې

الله پاک پۀ قرآنِ کريم کښې فرمائي:

اَلَمْ یَرَوْا كَمْ اَهْلَكْنَا مِنْ قَبْلِهِمْ مِّنْ قَرْنٍ مَّكَّنّٰهُمْ فِی الْاَرْضِ مَا لَمْ نُمَكِّنْ لَّكُمْ وَ اَرْسَلْنَا السَّمَآءَ عَلَیْهِمْ مِّدْرَارًا۪-وَّ جَعَلْنَا الْاَنْهٰرَ تَجْرِیْ مِنْ تَحْتِهِمْ فَاَهْلَكْنٰهُمْ بِذُنُوْبِهِمْ وَ اَنْشَاْنَا مِنْۢ بَعْدِهِمْ قَرْنًا اٰخَرِیْنَ(۶) (پارہ:7، سورۂ اَنْعام:6)

[مفهوم] ترجمهٴ کنزُ العِرفان: آيا دوئي اونۀ ليدل چې مونږه د دوئي نه مخکښې څومره قومونه هلاک کړل، هغوئي ته مونږه پۀ زمکه هٰغه قوت او طاقت ورکړے وو کوم مو چې تاسو له نۀ دے درکړے او مونږه پۀ هغوئي د شيبو والا [دروند] باران راوليږو او تر هغوئي لاندې مو نهرونه جاري کړل، بيا مو د هغوئي د ګناهونو پۀ وجه هغوئي هلاک کړل او د هغوئي نه پس مو نور قومونه پيدا کړل.