زمونږ ساه ګانې لا اوس هم روانې دي، يقيناً چې نوے کال نصيب کيدل د خوشحالۍ خبره نۀ ده، کتل خو دې ته دي چې زمونږه اعمال څنګه دي؟ ښۀ هغه دے د چا چې عمر ډير وي او اعمال ښۀ وي او که نوې ورځ خو نصيب شي، نوې هفته، نوې مياشت، نوے کال ليدل خو نصيب شي خو اعمال هُم هغسې خراب پاتې وي، مخکښې پۀ ګناهونو کښې ډوب وو، پۀ نوي کال نصيب کيدو هم پۀ ګناهونو کښې اخته اوسي، مخکښې يـې پۀ غفلت کښې ورځې او شپې تيرولې، پۀ نوي کال شروع کيدو باندې پرې هم غفلت راخور دے نو داسې کَس ښۀ نۀ بلکې ډير خراب دے.

د صِدِّيقينو يو ښکلے صفت

منقول دي چې د يو نيک بخته بخت رابيدار شو، د هغۀ پۀ خوب کښې د خوږ آقا و مولا، مکي مَدَني مصطفٰے صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم زيارت نصيب شو، عرض يـې اوکړو: يَا رسولَ الله صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم ! ما ته نصيحت اوکړئ! خوږ نبي، رسولِ هاشمي صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم وفرمائيل: د چا چې دوه ورځې يو شان وي (يعنې پرون چې څنګه وه، نن هم هٰغه شان تيره شي، پرون يـې 5 نيکۍ کړې وې، نن يـې هم 5 نيکۍ اوکړې، نيکۍ يـې زياتې نۀ شوې، يا يـې تيره ورځ پۀ ګناه کښې تيره شوې وه، نن هم پۀ ګناهونو کښې تيره شوه، توبه يـې نۀ کړه، داسې کَس) پۀ دوکه کښې دے او د چا چې نن د پرون نه زيات خراب تير شو، هغه ملعون دے. ^([1])

علمائے کرام رَحْمَةُ اللهِ عَلَيْهم فرمائي: صِدِّيقين (يعنې د ډيرې اوچتې مرتبې والا اوليائے کرام) د دې خبرې نه حيا کوي چې د هغوئي ننۍ ورځ د پرونۍ پۀ شان تيره شي (يعنې هغوئي هره ورځ نيکۍ څۀ نا څۀ زياتوي). ^([2])