وَ مَنْ یُّهِنِ اللّٰهُ فَمَا لَهٗ مِنْ مُّكْرِمٍؕ- (پارہ:17، سورۀ الحج:18)

ترجمهٴ کنزُ العِرفان: او چا لره چې الله ذليله کړي نو هغه ته هيڅ څوک عزت ورکوونکے نشته۔

پۀ تفسير صِراطُ الـجنان کښې دي: معلومه شوه چې عزت او نوم پيدا کول د يو قوم يا کَس ميراث نۀ دے چې که بنده هر څومره هم خراب کارونه کوي، خپله اعمال نامه د ګناهونو نه ډکه کړي، د هغۀ کردار پۀ نافرمانو باندې داغي شي، د هغې باوجود هغه د عزت ژوند تيروي۔۔۔ نا! نا! داسې نۀ ده بلکې څوک چې پۀ خپلو اخلاقو او کردار سره، پۀ نيک اعمالو سره، پۀ خير خواهۍ او همدردۍ سره خپل ځان د عزت حق دار ثابت کړي، الله پاک هغه له عزت ورکوي او څوک چي پرله پسې پۀ نافرمانو کښې اخته وي، هغه د ذِلت ژورې کندې ته غورځولے کيږي۔ ^([1])

ځناور پرې لعنت وائي۔۔۔!!

حضرت مُجَاهِد رَحْمَةُ اللهِ عَلَيْه فرمائي: کله چې قحط سخت شي، بارانونه نۀ کيږي نو ځناور پۀ نافرمانه خلقو باندې لعنت وائي او وائي: دا سوکړه د اِنسان د ګناهونو پۀ وجه ده۔ ^([2])

اَللہُ اَکْبَر! اے د خوږ نبي صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم عاشقانو! د دې نه زيات ذِلت به نور څۀ وي چې انسان اشرفُ المخلوقات دے خو چې کله دا ګناهونه کوي، د دوئي نافرمانۍ د حد نه زياتې شي نو ځناور کوم چې زمونږ نه ډيرې درجې کمتر دي، هغه هم انسان ته بدې ردې وائي۔ معلومه شوه چې کوم خلق نافرمانه دي، د هغوئي نه خپل فضيلت ځي او د انسانيت د درجې نه غورځيږي او د ذِلت ژورې کندې ته پريوځي۔