د الله پاک د رحمت نه محرومه کړي، هغه ته خاسِر يعنې نقصاني وئيلے شي۔ ^([1]) دا ډيره لويه محرومي ده۔ تاسو اندازه ولګوۍ چې الله پاک رحمان دے، رحيم دے، کريم دے، ډير مهربانه دے، د حديثِ پاک مطابق د الله پاک 100 رحمتونه دي، پۀ هغې کښې صرف يو رحمت پۀ دې دُنيا کښې ظاهر شوے دے۔ مور د خپلو بچو سره، پلار د خپل اولاد سره، ورور، خور، خپل خپلوان پۀ خپل مينځ کښې تر دې پورې چې مرغۍ د خپلو بچو سره کوم محبت کوي، هغه د الله پاک د دې يو رحمت پۀ وجه دے او د قيامت پۀ ورځ باندې به د الله پاک 100 واړه رحمتونه ظاهريږي۔ ^([2]) د دومره زياتو رحمتونو باوجود چې کوم بنده د رحمت نه محرومه شي، د دوزخ حق دار جوړ شي، هغه به څومره نقصاني وي۔ د چا چې د الله پاک رحمت هم نصيب نۀ شي، هغۀ ته به  بل کوم  ځائے کښې پناه ميلاؤيږي؟ هغه به څنګه خپل ځان د دُنيا د ذِلت او د اخرت د عذاب نه بچ کړے شي؟ لهذا چې څوک خاسِر دے نو هغه پۀ ډير زيات نقصان کښې دے او د داسې کَس حيثيت څۀ وي؟ پۀ دې باره کښې يو روايت واورئ!

 د خير نه خالي خلق

حضرت سعيد بن جُبَيررَحْمَةُ اللهِ عَلَيْه فرمائي: يو ځل بني اسرائيلو حضرت موسیٰ            عَلَیْهِ السَّلَام ته عرض اوکړو: چې الله پاک مخلوق پيدا کړے دے نو بيا به دوئي له عذاب ولې ورکوي؟

(دا ډيره اهمه پوښتنه ده، دلته هم خلق بعضې وخت داسې پوښتنې کوي چې الله پاک رحمان دے، د مور نه هم ډير مهربانه دے نو خپلو بندګانو له به عذاب ولې ورکوي؟ د دې پوښتنې جواب واورئ!) چې کله بني اسرائيلو پوښتنه اوکړه نو الله پاک حضرت موسیٰ عَلَیْهِ السَّلَام ته