تَوبه او اِستغفار د ښۀ ژوند ذريعه ده

الله پاک پۀ قرآنِ کريم کښې اِرشاد فرمائي:

وَّ اَنِ اسْتَغْفِرُوْا رَبَّكُمْ ثُمَّ تُوْبُوْۤا اِلَیْهِ یُمَتِّعْكُمْ مَّتَاعًا حَسَنًا اِلٰۤى اَجَلٍ مُّسَمًّى وَّ یُؤْتِ كُلَّ ذِیْ فَضْلٍ فَضْلَهٗؕ-وَ اِنْ تَوَلَّوْا فَاِنِّیْۤ اَخَافُ عَلَیْكُمْ عَذَابَ یَوْمٍ كَبِیْرٍ(۳) (پارہ:11، سورۀ هود: 3)

ترجمهٴ کنزُ العِرفان: او دا چې د خپل رَبّ نه معافي غواړئ بيا د هغۀ طرف ته توبه اوکړئ نو هغه به تاسو ته د يوې مقررې نيټې پورې ډيره ښه فائده درکړي او هر فضيلت والا ته به خپل فضل ورعطا کړي او که تاسو مخ واړوئ نو زۀ پۀ تاسو باندې د غټې ورځې د عذاب وِيره لرم۔

پۀ تفسير صراط الـجنان کښې دي: پۀ دې آيت کښې وفرمائيلے شو چې نبئ کريم صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم دې خلقو ته حکم اوکړي چې اے خلقو! د خپلو مخکښني  ګناهونو معافي وغواړئ او د راتلونکو ګناهونو نه توبه وکړئ! چا چې د خپلو ګناهونو نه پخه توبه وکړه او پۀ اِخلاص سره د خپل رَبِّ کريم عبادت ګزار بنده جوړ شو نو الله پاک به هغۀ ته ډير رزق او فراخه عيش عطا کړي او هغه به د امن او د خوشحالۍ والا ژوند تيروي، د هغۀ نه به الله پاک راضي وي۔ او څوک چې توبه نۀ کوي، پۀ کُفر او ګناهونو باندې قائِم اوسي نو هغه به د ويرې والا ژوند تيروي، پۀ بيمارو کښې به اخته وي او هغه به الله پاک د ناراضګۍ سره هم مخ کيږي، اګر که پۀ دُنيا کښې د هغۀ خوندونه نصيب هم شي نو بيا هم پۀ هٰغه عيش کښې هيڅ خير نشته د کوم نه پس چې دوزخ وي۔ ^([1])