خو دا دے چې کوم خوش قِسمته د نيکۍ پۀ نيت باندې د حج يا عمرې کولو وغيره د پاره حرمِ پاک ته ورسي، هغۀ به د قيامت پۀ ورځ د عذاب نه پۀ امن کښې وي۔ ^([1]) سرکارِ عالي وقار، مکي مَدَني تاجدار صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم فرمائيلي دي: څوک چې حرمِ پاکِ ته راشي، هغۀ ته نيکۍ ميلاؤيږي، د هغۀ ګناهونه ختمولے کيږي او هغۀ بخښلے کيږي۔ ^([2])

سُبْحٰنَ اللہ! د کعبې شريفې څومره عظيم شان دے چې کوم بنده کعبې شريفې ته نزدې هُم نۀ بلکې  د حرم حدونو ته ورسي، هغۀ ته نيکۍ ميلاؤيږي، ګناهونه يـې ختمولے کيږي او هغۀ بخښلے کيږي۔

وور پرې بالکل اثر ونکړو

قاضِي عياض مالکي رَحْمَةُ اللهِ عَلَيْه پۀ شِفَا شريف کښې ليکلي دي: يو ځل د سَعدُون خَولاني خوا له څۀ خلق راغلل او اوئې وئيل چې فلانکۍ قبيلې يو کَس ووژلو، بيا يـې د هغۀ مړي ته وور ورته کړو خو د حيرانتيا خبره وه چې ټوله شپه د هغۀ وجود پۀ وور کښې وو خو د دې باوجود پۀ هغۀ باندې وور هيڅ اثر ونکړو، تر دې پورې چې د هغۀ سپين رنګ پۀ وور کښې د سوزيدو نه پس هم هٰغه شان وو۔ سَعدُون خَولاني چې دا خبره واوريدله نو اوئې وئيل: هٰغه مړ شوي کَس به درې حجونه کړي وي؟ خلقو ووئيل: آؤ! هغۀ درې حجونه کړي وو۔ پۀ دې باندې سَعدُون خَولاني ووئيل: ما ته دا خبره رارسيدلې ده چې کوم بنده يو حج وکړي هغۀ خپل فرض ادا کړو، چا چې دويم حج وکړو، هغۀ د الله پاک پۀ بارګاه کښې قرض پيش کړو او چا چې درې حجونه وکړل الله پاک د هغۀ وجود او د هغۀ پۀ بدن باندې پۀ راختلو ويښتو باندې د دوزخ وور حرام کړي۔ ^([3])