اُولٰٓئِکَ عَلَیۡہِمۡ صَلَوٰتٌ مِّنۡ رَّبِّہِمۡ وَ رَحۡمَۃٌ  وَ اُولٰٓئِکَ ہُمُ الۡمُہۡتَدُوۡنَ (۱۵۷)  (پارہ:2، سورۂ بقرہ:157)

مفهوم ترجَمۀ کنزُ العرفان: دا هغه خلق دي په کومو باندې چې د دوئي د رَبّ له طرفه درودونه دي او رحمت او هم دا خلق هدايت موندونکي دي.

يعنې په مصيبت باندې د صبر کولو سره د اِنَّا لِلّٰہ وئيلو په برکت به دوئي ته يو دوه نه بلکه 3 انعامونه ميلاويږي: (1) په دوئي باندې به د الله پاک درودونه راوريږي (يعنې د دوئي ګناهونه به معاف کولے شي، په دوئي باندې به خاص عنايات وي او په دنيا او آخرت کښې به دوئي ته عزت او عظمت عطا کولے شي) (2) بيا به په دوئي باندې د الله پاک رحمت هم راوريږي (3) او دريم فضيلت دا چې دا خلق په دنيا او آخرت کښې په پوره هدايت باندې دي،^[1] په دنيا کښې داسې چې په هر حالت کښې به (يعنې په خوشحالئ کښې د شکر کولو او د مصيبت په وخت کښې د صبر کولو سره) د رَبِّ کريم په نزدې والي کښې کاميابيږي او په آخرت کښې به داسې چې څوک خو د نيکو کولو سره جنت ګټي، څوک د ګناهونو نه د بچ کيدو سره د دوزخ نه بچ کيږي خو دا صبر کوونکي، په مصيبت باندې اِنَّا لِلّٰہ لوستونکي به د الله پاک په رضا موندلو کښې کاميابيږي.

د ځوي په وفات باندې ئې ښې جامې واغوستلې

حضرت ثابت بناني رَحْمَةُ اللهِ عَلَيْه فرمائي: يوه ورځ د تابعي بزرګ حضرت مُطَرِّف رَحْمَةُ اللهِ عَلَيْه ځوي وفات شو (ظاهره ده د ځوي وفات کيدل، ډير لوئے غم وي خو حضرت مُطَرِّف رَحْمَةُ اللهِ عَلَيْه په دې باندې کمال صبر اوکړو)، هغوئي هغه وخت هم ښې جامې اچولې وې او د سر