Book Name:Hum Nay Karbala Say Kia Seekha
ورکړه، مونږ له هم پکار دي چې مونږه هم د رښتيني حُسيني ثبوت ورکړو، د امامِ حُسين رَضِىَ اللهُ عَـنْهُ په نقشِ سيرت روان شو، عِلمِ دين زده کړو، په دې عمل اوکړو، نورو ته ئې هم اُورَسَوو، يزيد بدبخته فاسِق وو، فاجِر وو، سُنَّت بدلوونکے وو، ملامت کوونکے وو، ظالِم وو، شرابي وو، د دُنيا په محبت کښې نښتے وو، ځکه مونږ له پکار دي چې مونږه د هغه په شان کردار نه ځان بچ کړو، مونږه حُسيني يو، په خبرو کښې هم حُسيني جوړ شو او د اخلاق و کردار په لحاظ سره هم حُيسني جوړ شو.
از پئے چار یار، اے شہِ ذی وقار اپنا شیدا بنا، یا شہِ کربلا!
چشمِ نَم دیجئے! اپنا غَم دیجئے! از طفیلِ رضا یا شہِ کربلا!
ابنِ شاہِ عرب! مرضِ عصیاں سے اب دیدو مجھ کو شِفَا یا شہِ کربلا!
ایک مظلوم کو اپنے مغموم کو آفتوں سے چُھڑا یا شہِ کربلا!
دِل کو مِل جائے چَین المدد یاحُسَین! ہوں بہت غمزدہ یا شہِ کربلا!
سُن لو فریاد کو آؤ اِمْداد کو ابنِ مشکل کُشَا یا شہِ کربلا![1]
صَـــلُّـــوْا عَـــلَـی الْــحَـــبِــيْــب! صَـلَّـی اللهُ تَعالٰـی عَلـٰی مُـحَـمَّد
اے عاشقانِ رَسُول! په 10 مُحَرَّمُ الْحَرَام د شهيدانو د سردار، حضرت امامِ حُسَين رَضِىَ اللهُ عَـنْهُ د ايصالِ ثواب اهتمام اوکړئ، په کورونو کښې محفلونه جوړ کړئ او په يولسم شريف د حُسيني سَيِّد، حُضُورِ غوثِ اعظم شيخ