په تفسير صِراطُ الجِنان كښې دي: هر شعور لرونکے په دې خبره ښه پوهيږي چې که مالداري وي او که غريبي وي، په هرحال كښې صفائي سُترائي انسان عِزَّت مند جوړوي، او ناپاكي د انسان د عِزَّت او عظمت بدترينه دُښمنه ده، څنګه چې اسلام انسان د كفر و شِرك د ناپاكو نه پاك كړو او عِزَّت او مرتبه ئې ورعطا كړه، دغه شان اسلام د ظاهري پاكئ، صفائي او سُترائي د اعلٰى تعليماتو په ذريعه د انسانيت مرتبه اوچته كړي ده، که د بدن پاك والے وي او که د جامو پاك والے وي، که د ظاهري شكل و صورت ښكلا وي او که د طور طريقے بهتري وي، که د كور د ساز و سامان ښه والے وي او که د سورلئ صفائي وي، دِينِ اسلام د هر څيز صفا سُتره او ښه ښكلي ساتلو تعليم او ترغيب وركړے دے.^[1]

د صفائې او سُترائې په اَهَمِّيَّت باندې څلور احاديث

    (1) د حضرت ابومالك اشعَرى رَضِیَ الله عَنْهُ نه روايت دے چې نبـي كريم صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم فرمائي: پاكيزګي نيم اِيمان دے. ^[2]  (2) د اُمُّ الْمُؤْمِنِيْن حضرت عائشه صِدِّيقه رَضِیَ الله عَنْها نه روايت دے چې خوږ آقا صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم فرمائي: بيشكه اسلام صفا سُتره (دِين) دے، تاسو تل پاكي حاصلوئ! ځكه چې جَنَّت ته به صفا سُتره اوسيدونكے داخليږي.^[3] (3) په يو روايت كښې دي: كوم لباس چې تاسو اغوندئ، هغه صفا سُتره ساتئ، د خپلو سورلو خيال ساتئ او ستاسو ظاهري شكل و صورت چې داسې صفا سُتره وي چې د خلقو خوا ته لاړ شئ نو چې هغوئي ستاسو عِزَّت اوكړي. ^[4] (4) اُمُّ الْمُؤْمِنِيْن حضرت عائشه صِدِّيقه