ظاهر، باطِن، كردار ، اَفكار او وينا كښې، په هر اعتبار سره نفيس او پاك دے. (2) يو مبارك نوم ئې مُطَهِّر دے، (3) د هُم دې په شان يو بل نوم مبارك ئې مُقَدِّس دے. د دې دواړو نومونو مباركو مطلب دے: هغه ذات چې د هغه په بركت د [نورو] انسانانو ظاهِر او باطن صفا سُتره كيږي يعنې نورو لره پاك كولو والا (4) د پاك نبـي صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم يو نوم مبارك طُهُور دے، يعنې پوره پوره پاك، ټول پاک پاک او صفا سُتره (5) دغه شان يو بل نوم مبارک ئې طَيِّب دے، يعنې خوشبو والا آقا صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم، (6) د هُم دې په معنٰى يو بل نوم مبارک دے كوم چې په پخوانو آسماني كتابونو كښې ذِكر شوے دے، هغه مَاذُمَاذُ دے او د دې معنٰى طَيِّب طَيِّب ده، يعنې پاک، صفا، خوشبو والا. عَلَّامه زُرقاني رَحْمَةُ اللهِ عَلَيْه فرمائي: ولے چې حُضُورِ اكرَم صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم په ظاهر و باطن كښې، هر اِعتِبار سره د ټولو نه زيات پاك، د ټولو نه زيات خوشبو والا دے، د ټولو نه زيات نفيس دے، په دې وجه د هغوئي نوم مبارک طَيِّب دے.^[1]

     زمونږ د خوږ آقا صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم دا شپږ مبارك نومونه د هغوئي طهارت، صفائي او پاك والے بيانوي.

د خوږ آقا صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم د طهارت او پاك والي بيان

      زمونږ نومونه عام طور بس برائے نام نومونه وي يعنې د بنده كارونه د هغه د نوم برخلاف وي، د ډيرو خلقو نومونه ساجد (يعنې سجده كوونكے) وي خو هغه پاخه بيلمَانځه وي. د ډيرو خلقو نوم صادِق (يعني رِښتيا وئيلو والا) وي خو هغوئي دروغ وائي.

     خو زمونږ د خوږ آقا صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم مُعامَله داسې نه ده، حُضُورِ اقدس صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم