نه بلكه د باطِن يعنې د زړه صفائي مراد ده. حُضُور داتا ګنج بخش علی هجویري رَحْمَةُ اللهِ عَلَيْه په کَشْفُ الْمَحْجُوْب كښې فرمائي: د اِيمان راوړلو نه پس د ټولو نه وړومبے فرض طهارت دے، طهارت دوه قِسمه دے: (1) باطني طهارت (2) ظاهري طهارت. څنګه چې د ظاهري طهارت نه بغير لمُونځ نه قبليږي، دغه شان د باطني طهارت نه بغير د الله پاك معرفت نه نصيب كيږي.^[1]

د زړه صفائي ډيره ضروري ده

    زمونږ خوږ آقا صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم فرمائي: اِنَّ فِی الْجَسَدِ مُضْغَۃً اِذَا صَلَحَتْ صَلَحَ الْجَسَدُ کُلُّہٗ وَ اِذَا فَسَدَتْ فَسَدَ الْجَسَدُ کُلُّہٗ اَلَا وَ هِـیَ الْقَلْبُ بيشكه په بدن كښې د ټينګې وينې يوه ټكړه ده، كله چې دا ټيك شي، ټول بدن ټيك شي، كله چې دا ټكړه خرابه شي نو ټول بدن خراب شي، واورئ! د ټينګې وينې هغه ټكړه زړه دے.^[2] 

 په يو حديثِ پاك كښې ارشاد دے: بيشكه الله پاك صرف ستاسو ظاهري صورت او پوستكي ته نه ګوري بلكه الله پاك ستاسو زړونو ته هم ګوري.^[3]

افسوس! مونږه د زړه په اِصلاح تَوَجُّه نه وركوو

   اِمام غزالي رَحْمَةُ اللهِ عَلَيْه فرمائي: د دې حديثِ پاك نه معلومه شوه چې زړه د الله پاك د كتلو مقام دے، حيرانتيا ده په هغه كس باندې څوک چې د ظاهري مخ د صفائې خيال ساتي، هغه وينځي، د خِيري نه ئې صفا ساتي چې مخلوق ته د هغه د مخ کوم عيب ښكاره نه شي خو د زړه اهتمام نه كوي كوم چې د رَبُّ الْعٰلَمِيْن د نظر [يعنې كتلو]