Book Name:Wabae Amraz or islam
پناه! د الله پناه!
د جَنَّتي صحابي حضرت اُسامه بِن زَيد رَضِیَ الله عَنْه نه روايت دے چې د الله پاك خوږ نبـي خَاتَمُ الانبياء صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم فرمائي: طاعون يو عذاب وو چې په بنـي اِسرائيلو راغلے وو، چې كله تاسو واورئ چې په فلانكي ځائے كښې طاعون خور شوے دے نو هلته مه ځئ او په كوم ځائے كښې چې تاسو موجود ئې او هلته طاعون خور شي نو د هغه ځائے نه مه اوځئ. ([1])
د دې حديثِ پاك لاندې مشهور مُفسّرِ قرآن حضرت مفتی احمد یار خان نعيمي رَحْمَةُ اللهِ عَلَيْه فرمائي: طاعون يوه بلاء ده [يعنې مصيبت دے] او بلاء ته پخپله نه دي تلل پكار او چې كله راشي نو ويريدل ترينه نه دي پكار. امامِ اهلِسُنَّت، شاه احمد رضا خان رَحْمَةُ اللهِ عَلَيْه فرمائي: څنګه چې د طاعون نه تښتيدل حرام دي، دغه شان هلته (يعنې د طاعون ځائے ته) تلل هم ناجائزه او ګناه ده، په احاديثو كښې د دواړو نه منع راغلي ده، طاعون والا ځائے نه تښتيدل د الله د تقدير نه تښتيدل دي او طاعون والا ځائے ته تلل د الله پاک د بلاء سره مُقابَله كول دي او داسې كار كولو ته تَـوَكُّل وئيل صرف بے وقوفي او جهالت دے. ([2])
بهرحال! که وباء راشي، که آفتونه راشي خو مونږ له خپله عقيده مضبوطه ساتل پكار ده، او ورسره احتياطي تدابير هم اختيارول پكار دي.
خوږو او محترمو اسلامي ورونړو! په دُنيا كښې د وباګانو خوريدلو او آفتونه راتلو ډير