Book Name:Maut Ki yad Kay Fazail
دنیا میں رہ جائے گا یہ دبدبہ زور تیرا خاک میں مل جائے گا
تیری طاقت تیرا فن عُہدہ تِرا کچھ نہ کام آئے گا سرمایہ ترا
قبر روزانہ یہ کرتی ہے پکار مجھ میں ہیں کیڑے مکوڑے بیشمار
یاد رکھ میں ہوں اندھیری کوٹھڑی تجھ کو ہوگی مجھ میں سُن وَحشت بڑی
میرے اندر تُو اکیلا آئے گا ہاں مگر اعمال لیتا آئے گا
کر لے توبہ رب کی رحمت ہے بڑی قبر میں ورنہ سزا ہو گی کڑی[1]
[اوس د دې شعرونو پښتو مفهوم واورئ]
مرګ له دُنيا يوړل ډير پهلوانان ښکلي او ښائسته ښائسته ځوانان
پاتې به دُنيا کښې شي ستا شان شوکت خاورو کښې به ګډ شي ستا ټول طاقت
ستا طاقت، ستا فَن، لويه عُهده ستا هيڅ په کار به نه شي سرمايه ستا
قبر روزانه کوي دا غږ زه يم د چينجو نه ډير زيات ډک
ياد ساته ډيرې تِيارے دي په ما کښې ته به ډير يَريږې بيا په ما کښې
ما ته به بالکل راځے يواځې ځان سره به اعمال راوړې يواځې
اوکړه توبه لوئي دے د الله رحمت ګنې قبر کښې په پيښ شي درته ډير زَحمت
صَـــلُّـــوْا عَـــلَـی الْــحَـــبِــيْــب! صَـلَّـی اللهُ تَعالٰـی عَلـٰی مُـحَـمَّد
اَمِيرُ المُؤمِنين حضرت سَيِّدُنا عُمَر بِن عبدُ العزيز رَحْمَةُ اللهِ عَلَيْه يو ځل يو دوست ته اوفرمائيل: وروره! د مرګ ياد زما خوب ختم كړو، زه بيګا ټوله شپه ويښ ووم او د قبر په باره كښې مې سوچونه كولو، اے وروره! كه ته درې ورځې پس مړے په قبر كښې