امام حسين رَضِىَ اللهُ تَعَالٰى عَنْه جي ولادت کان بعد نبي اڪرم، رسولِ محتشم صَلَّى اللهُ تَعَالٰى عَلَيۡهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّمَ سندن ساڄي ڪن ۾ اذان چئي ۽ کاٻي ڪن ۾ تڪبير چئي ۽ پنهنجو لعاب مبارڪ سندن وات ۾ وڌو۔ (ڪنزالعمال، ۸/۲۵۲، جزء ۱۶، حديث:۴۵۹۹۳ ،ملتقطا) ٭  پاڻ عَلَيۡهِ الصَّلٰوةُ وَالسَّلَام حضرت امام حسين رَضِىَ اللهُ تَعَالٰى عَنْه کي دنيا ۾ پنهنجو گل قرار ڏنو۔ (بخاري،ڪتاب فضائل اصحاب النبي،باب مناقب الحسن والحسين، ۲/۵۴۷، حديث:۳۷۵۳) ٭  حضرت امام حسين رَضِىَ اللهُ تَعَالٰى عَنْه پنهنجي وڏي ڀاءُ حضرت امام حسن رَضِىَ اللهُ تَعَالٰى عَنْه وانگر جنتي جوانن جا سردار آهن۔ (سنن الترمذي،ڪتاب المناقب، باب مناقب ابي محمد الحسن بن علي...الخ، ۵/۴۲۶، حديث:۳۷۹۳) ٭  حضرت امام حسين رَضِىَ اللهُ تَعَالٰى عَنْه (25) حج پيدل ڪيا هئا۔ (تاريخ مدينه دمشق ،۱۴/۱۸۰) ٭  حضرت امام حسين رَضِىَ اللهُ تَعَالٰى عَنْه علم جي شهر جنابِ رسولِ خدا صَلَّى اللهُ تَعَالٰى عَلَيۡهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّمَ ۽ دروازهِ شهرِ علم مصطفيٰ، اميرُ المؤمنين حضرتِ سيدُنا مَوليٰ علي مشڪل ڪشا کرَّمَ اللهُ تَعَالٰى وَجْهه الْکرِيم کان علمِ دين جو قيمتي خزانو ماڻيو۔ حضرت امام حسين رَضِىَ اللهُ تَعَالٰى عَنْه جي علم سان ڀرپور گُفتگو اهڙي دلڪش هوندي هئي جو ماڻهن جي اها خواهش هوندي هئي ته پاڻ رَضِىَ اللهُ تَعَالٰى عَنْه چپ نه رهن بلڪ عِلم ۽ حِڪمت جا مَدَني گل لُٽائيندا ئي رهن۔ ٭  حضرت امام حسين رَضِىَ اللهُ تَعَالٰى عَنْه پنهنجي جدِ ڪريم، رؤف ورحيم صَلَّى اللهُ تَعَالٰى عَلَيۡهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّمَ کان ۽ پنهنجي والدِ محترم، والده مُحترمه ۽ اميرُالمؤمنين حضرتِ سيدُنا عمرِ فاروق عَلَيۡهِمُ الرِّضْوَان کان حديثون ٻڌيون ۽ رِوَايت ڪيون۔ ٭  حضرت امام حسين رَضِىَ اللهُ تَعَالٰى عَنْه کان رِوَايت ڪرڻ ۾ سندن ڀاءُ امام حسن، سندن شهزادا امام زينُ العابدين، سندن صاحِبزاديون، پوٽو امام باقر عَلَيۡهِمُ الرِّضْوَان سميت ٻيا عالم ۽ مُحَدِّث شامل آهن۔ (الاصابه ،۲/۶۸) حضرت امام حسين رَضِىَ اللهُ تَعَالٰى عَنْه جو مُستقل علمي حلقو مسجدِ نَبوي ۾ لڳل هوندو هو جنهن ۾ پاڻ رَضِىَ اللهُ تَعَالٰى عَنْه ماڻهن کي فِقهي مسئلا ٻڌائيندا هئا۔ (تاريخ دمشق، ۱۴/۱۷۹مفھوماً) الله  پاڪ اسان کي سندن نقشِ قدم تي هلڻ ۽ پاڻ رَضِىَ اللهُ تَعَالٰى عَنْه جي شهادت جي ڏينهن جي موقعي تي انهن کي خوب ايصالِ ثواب ڪرڻ جي