ڪرڻ کان پوءِ به اهو مسئلو نه ملندو هو ته پاڻ ڪتاب بند ڪري هٿ ۾ پڪڙيندا هئا، پوءِ درود شريف پڙهي ڪتاب کوليندا هئا ته اهو ئي مسئلو نڪرندو هو، جنهن جي ڳولا هوندي هئي. ^([1])

مشکل جو سَر پہ آپڑی، تیرے ہی نام سے ٹلی                                           مشکل کشا ہے تیرا نام، تم پر درود اور سلام

صَلُّوْا عَلَی الْحَبیب! صَلَّی اللّٰہُ عَلٰی مُحَمَّد

قَالَ اللہُ تَبَارَکَ وَ تَعَالٰی فِی الْقُرْآنِ الْکَرِیْم (الله پاڪ قرآنِ ڪريم ۾ فرمائي ٿو):

وَ عَلَّمَ اٰدَمَ الْاَسْمَآءَ كُلَّهَا ثُمَّ عَرَضَهُمْ عَلَى الْمَلٰٓىٕكَةِۙ-فَقَالَ اَنْۢبِـُٔوْنِیْ بِاَسْمَآءِ هٰۤؤُلَآءِ اِنْ كُنْتُمْ صٰدِقِیْنَ(۳۱) قَالُوْا سُبْحٰنَكَ لَا عِلْمَ لَنَاۤ اِلَّا مَا عَلَّمْتَنَاؕ-اِنَّكَ اَنْتَ الْعَلِیْمُ الْحَكِیْمُ(۳۲) قَالَ یٰۤاٰدَمُ اَنْۢبِئْهُمْ بِاَسْمَآىٕهِمْۚ-فَلَمَّاۤ اَنْۢبَاَهُمْ بِاَسْمَآىٕهِمْۙ-قَالَ اَلَمْ اَقُلْ لَّكُمْ اِنِّیْۤ اَعْلَمُ غَیْبَ السَّمٰوٰتِ وَ الْاَرْضِۙ-وَ اَعْلَمُ مَا تُبْدُوْنَ وَ مَا كُنْتُمْ تَكْتُمُوْنَ(۳۳)

صَدَقَ اللہُ الْعَظِیْم وَ صَدَقَ رَسُوْلُہُ النَّبِیُّ الْکَرِیْم صلّی اللہ ُ عَلَیْہِ وَ آلِہٖ وَسَلَّم

ترجمو ڪنزُ العرفان: ۽ الله پاڪ آدم کي سڀني شين جا نالا سيکاري ڇڏيا پوءِ انهن سڀني شين کي ملائڪن جي اڳيان پيش ڪري فرمايائين: جيڪڏهن توهان سچا آهيو ته انهن جا نالا ٻڌايو (ملائڪن) عرض ڪيو: (اي الله!) تون پاڪ آهين، اسان کي ته صرف ايترو علم آهي جيترو تو اسان کي سيکاريو، بيشڪ تون ئي علم وارو، حڪمت وارو آهين (پوءِ الله) فرمايو: اي آدم! تون انهن کي انهن شين جا نالا ٻڌاءِ، پوءِ جڏهن آدم انهن کي شين جا نالا ٻڌائي ڇڏيا، ته (الله) فرمايو: (اي ملائڪو!) ڇا مون توهان کي نه چيو هو ته مان آسمان ۽ زمين جي سڀني لڪيل شين کي ڄاڻان ٿو ۽ مان ڄاڻان ٿو جيڪو توهان ظاهر ڪيو ٿا ۽ جيڪو توهان لڪايو ٿا.