وقار، مکي مدني تاجدار صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم اوليدلو نو په ادب سره ئې مرحبا اووئيله او د هغوئي هرکلے ئې اوکړو او فوراً ئې د يتيم مال راوړو او هغه ته ئې حواله کړو.

       دا ئې چې اوليدل نو د قريشو خلق حيران پاتې شول، هغوئي چې د ابوجهل نه د قيصې پوښتنه اوکړه نو ده اووئيل: په خدائے مې دې قسم وي! ما د مُحَمَّد صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم ښي او ګڅ اړخ ته يوه نيزه اوليدله، زما سره دا ويره شوه چې که چرې ما د هغوئي خبره اونه منله نو په نيزه به مې ووهي.^[1]

مُعْطِی  مطلب  تمہارا ہر  اِشارہ ہو گیا                                                                                                   جب  اِشارہ  ہو گیا، مطلب ہمارا ہو گیا

ڈوبتوں کا یا نبی  کہتے ہی بیڑا  پار  تھا                                                                                                      غم  کِنارے  ہو گئے،  پیدا  کِنارہ  ہو گیا

نام تیرا،  ذِکْر تیرا، تو  ترا  پیارا  خیال                                                                                                      ناتوانوں،  بےسہاروں  کا  سہارا ہو گیا^[2]

صَلُّو ْا عَلَي الْحَبيب!                                                                                              صَلَّي الله عَلٰي مُحَمَّد

خوږو او محترمو اسلامي وروڼو! په تفسيرِ صراط الجنان کښې دي چې کله د ابو جهل او د هغه يتيم ماشوم دا واقعه اوشوه نو د سيپاره 30 سُورَۀ ماعُون وړومبي يوڅو آيتونه نازِل شول، الله پاک اوفرمائيل:

اَرَءَیۡتَ  الَّذِیۡ یُکَذِّبُ بِالدِّیۡنِ ؕ(۱) فَذٰلِکَ الَّذِیۡ یَدُعُّ  الۡیَتِیۡمَ ۙ(۲) وَ لَا یَحُضُّ عَلٰی طَعَامِ الۡمِسۡکِیۡنِ ؕ(۳)

(پارہ:30 ، سورۂ ماعون:1-3)

مفهوم ترجَمۀ کنزُ الايمان:  آيا تا هغه کَس اوليدلو څوک چې دين دروغ ګڼي، بيا هغه داسې دے چې يتيم ته ديکې ورکوي او مسکين ته د طعام ورکولو ترغيب نه ورکوي.