حالاتو کښې وي، يو دا چې په څه ګناه کښې ئې خرچ او استعمال کړې، دويم [دا چې] بيکاره صرف مال ضائع کړې.^[1]

نن سبا دلته زيات دا حرام والا اِسراف موندلے کيږي، ډير زيات خلق د ګناهونو نه په ډکو کارونو کښې خپل مال خرچ كوي، دا هم د اِسراف حرام صورت دے، دغه شان مال صرف بيکاره ضائع کوي، لکه پاتې شوې ډوډئ کچرې ته غورځوي، په ګلاس کښې پاتې شوې اوبه توئ کوي، بجلي، پکي، اے سي، وغيره بے د څه ضرورته لګيدلي وي، پرواه ئې نه کوي، د دې سره څه کيږي؟ مال ضائع کيږي، ظاهره ده اے سي بے ضرورته لګيدلے دے، د دې د يخ والي نه څوک هډو فائده نه اخلي نو بِل خو به راځي، مال خو به لګي او هغه مال چرته لاړو؟ ضائع شو. ځکه دا هم د اِسراف حرام شکل دے.

د قيامت په ورځ به د هر نعمت په باره کښې پوښتنه کيږي

       آه! کاش! چې مونږ ته د الله پاک د نعمتونو قدر نصيب شي، په دُنيا کښې الله پاک مونږ له په کروړونو نعمتونه راکړي دي نو د دې د پاره چې مونږه ترې فائده واخلو، د دې قدر اوپيژنو او د الله پاک شُکر ادا کړو. د قيامت په ورځ به د دې نعمتونو په باره کښې زمونږ نه پوښتنه کولے شي. الله پاک فرمائي:

ثُمَّ لَتُسۡـَٔلُنَّ یَوۡمَئِذٍ عَنِ النَّعِیۡمِ (۸)  (پارہ:30 ، سورۂ تکاثُر:8)

مفهوم ترجَمۀ کنزُ العرفان: بيا بيشکه خامخا په هغه ورځ به ستاسو نه د نعمتونو په باره کښې پوښتنه کولے شي.

مفسرينِ کرام فرمائي: د قيامت په ورځ به د هر نعمت په باره کښې پوښتنه کيږي، که