Book Name:Israaf Kay Deeni o Dunyawi Nuqsanat
په حديثِ پاک کښې دي: اِنَّمَا الْاَعْمَالُ بِالنِّیّات د اعمالو دار و مدار په نيتونو باندې دے.[1]
اے عاشقانِ رَسُول! ښه نيت بنده جنّت ته داخلوي، د بيان اوريدلو نه مخكښې څه ښه ښه نِيَّتونه اوكړئ: مَثَلاً نِيَّت اوکړئ چې * د الله پاک د رضا د پاره به بيان اورم * عِلمِ دِين به زده کووم * ټول بيان به اورم * د عِلمِ دِين د تعظيم [يعني ادب] په نِيَّت به بااَدبه كښينم * نصيحت به حاصلووم * د اَحمَدِ مجتبیٰ، مُحَمَّدِ مصطفٰے صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم پاک نوم چې واورم نو درودِ پاک به لولم.
صَلُّو ْا عَلَي الْحَبيب! صَلَّي الله عَلٰي مُحَمَّد
يو ځل د صحابئ رسول حضرت عبد الله بن عمر رَضِىَ اللهُ عَـنْهُ (روژه وه،) هغوئي په زمکه باندې د ډوډئ يو پوټے اوليدلو نو غُلام ته ئې اوفرمائيل: دا را اوچت کړه او صفا ئې کړه! (غلام د ډوډئ پوټے را اوچت کړو، صفا ئې کړو او اوئې خوړلو.) ماښام چې کله د روژه ماتي وخت شو نو حضرت عبد الله بن عمر رَضِىَ اللهُ عَـنْهُ غلام ته اوفرمائيل: راوړه! هغه د ډوډئ پوټے راکړه! غلام عرض اوکړو: عالي جاه! هغه خو ما خوړلے دے. د دومره وئيلو سره [هغوئي رَضِىَ اللهُ عَـنْهُ] اوفرمائيل: ځه! اوس تۀ آزاد ئې.
(بيا هغوئي د دې نوازش سبب بيان کړو او اوئې فرمائيل:) ما د مدينې تاجدار، د زړونو قرار صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم په دې فرمائيلو واوريدلو چې څوک د غورزيدلې ډوډئ پوټے را اوچت کړي او اوئې خوري هغه پوټے د هغه ګيډې ته د رسيدو نه مخکښې الله پاک هغه