Book Name:Luaab e Pak e Mustafa Ki Barkatein
د پاره به ټول بيان اورم * پۀ اَدب به کښينم * ښۀ پۀ توجُّه به بيان اورم * څۀ چې واورم، د هغې به د يادولو، پخپله پرې د عمل کولو او نورو ته د رَسولو کوشش کووم۔
صَلُّو ْا عَلَي الْحَبيب! صَلَّي الله عَلٰي مُحَمَّد
حضرت اُسامه بن زيد رَضِیَ اللہُ تَعَالٰی عَنْہُ فرمائي: خوږ آقا و مولا، مکي مَدَني مصطفٰے صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم چې کوم اخري حج ادا کړو، پۀ هٰغه سفر کښې زۀ هم د نبي کريم صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم سره ووم، پۀ تللو تللو مونږ رَوحا نومې ځائے ته ورسيدو، هلته چې ورسيدو نو رسول الله صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم يوه زنانه وليدله کومه چې د هغوئي طرف ته راروانه وه، فوراً يـې سورلۍ مبارکه ودروله، هٰغه زنانه نزدې راغله، د هغې پۀ غيږه کښې يو ماشوم وو۔ عرض يـې وکړو: يا رَسولَ الله صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم! دا زما ځوي دے، پۀ خُدائے مې دې قَسم وي! پۀ کومه ورځ چې پيدا شوے دے، د هٰغې ورځې نه بيمار دے۔
پۀ بعضې روايتونو کښې دي: چې دا ماشوم ليونے وو (يعنې د هغۀ د مِرګو بيماري وه.)۔ ([1])
حضرت اُسامه رَضِیَ اللہُ تَعَالٰی عَنْہُ فرمائي: د رحمت والا نبي، رسولِ هاشمي صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم ماشوم واخستو، پۀ خپله سورلۍ باندې يـې خپلې مخې ته کښينولو، بيا يـې خپلې لاړې مبارکې د ماشوم پۀ خُله کښې واچولې او اوئې فرمائيل: اُخْرُجْ یَاعَدُوَّ اللہِ فَاِنِّی رَسُوْلُ اللہ يعنې اے د الله پاک دښمنه۔۔!! راووځه! بے شکه زۀ د الله رسول يم۔
د دې عمل کولو نه پس نبي کريم صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم ماشوم زنانه له واپس ورکړو او اوئې فرمائيل: دا واخله۔۔۔!! اوس دۀ ته هيڅ خطره نشته۔
فرمائي: د حج نه د فارغيدو نه پس چې کله مونږ واپس راروان وو نو هم پۀ هٰغه ځائے کښې هٰغه زنانه ولاړه وه، خوږ آقا و مولا، مکي مَدَني مصطفٰے صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم بيا