بورنګ وکړې نو اوبۀ راووځي، پۀ بعضې ځايونو کښې پۀ 200 فټه کښې هم نۀ راووځي، د علاقو فرق وي، د ځايونو فرق وي۔

د رسولِ اکرم، نورِ مُجَسَّم صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم د لاړو مبارکو کمال تاسو ته بيان کړم ۔۔۔!! يو صحابي دے: حضرت عبداللہ بن عامر رَضِیَ اللہُ تَعَالٰی عَنْہُ    يو ځل بارګاهِ رسالت صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم ته حاضر شو، په ماشومتوب کښې په بارګاهِ رسالت کښې پيش کړے شو، رسولِ ذِيشان، مکي مَدَني سلطان صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم پۀ هغوئي باندې خپلې مبارکې لاړې واچولې، د صحابي عشق رسول  چي هغوئي  لاړې مبارکې وڅَټلې۔ خوږ آقا صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم وفرمائيل: اِنَّہُ لَمُسَقِّی يعنې بے شکه دا اوبه څښوونکي دي۔

بس د محبوبِ ذِيشان صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم د پاکو مبارکو لاړو او د دې فرمان مبارک برکت وو چې د هغې نه پس دا حالت شو چې دۀ به کوم ځائے هم کنستو نو هلته به اوبۀ راختلې۔^([1])

اللہ! اللہ! شہِ کونین جلالت تیری                   فرش کیا، عرش پہ  جاری ہے حکومت تیری

تُو ہی ہے مُلْکِ خُدا، مِلْکِ خُدا کا مالِک                 راج تیرا ہے زمانہ میں حکومت تیری^([2])

صَلُّو ْا عَلَي الْحَبيب!                                                                                 صَلَّي الله عَلٰي مُحَمَّد

 لاړو مبارکو حيا داره جوړه کړه

خوږو او محترمو اِسلامي وروڼو! پۀ مدينه منوره کښې يوه زنانه وه، د هغې څۀ سائيکالوجيکل مسئله وه، هغې به سپکې خبرې کولې۔ يو ځل د هغې بخت رابيدار شو، دا د خوږ محبوب صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم پۀ خوا تيريدله، هٰغه وخت هغوئي خوراک کولو۔ هغې عرض وکړو: حُضُور! پۀ ما باندې هم وخورئ! هغوي  صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم هغې له يوه نمړۍ