ورکړه۔ هغې ووئيل: دا نۀ بلکې کومه چې ستاسو پۀ خُله مبارکه کښې ده، هغه مې پکار ده!  هغوي  صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم د خُلې مبارکې نه نمړۍ راويستله او وريـې کړله۔ پۀ روايت کښې ليکلے شوي دي:چي بس! د رسولِ اکرم، نورِ مُجَسَّم صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم د لاړو مبارکو دا لـمده نمړۍ خوړل ووچي  پۀ زنانه باندې د شرم او حيا دومره غالبه وشوه چې ټول ژوند د هغې د خُلې نه چرې هم څۀ سپکه خبره رااونۀ وتله۔ يوې نمړۍ د هغې ژوند بدل کړو۔^([1])

د مدينے منورې د ټولو نه خوږ کوهے

صحابئ رسول حضرت اَنس بن مالِک رَضِیَ اللہُ تَعَالٰی عَنْہُ    فرمائي: زمونږ پۀ کور کښې يو کوهے وو، د هغې اوبۀ ډيرې تروې وې، يوه ورځ محبوبِ ذِيشان، مکي مَدَني سلطان صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم تشريف راوړلو، هغوئي خپلې لاړې مبارکې پۀ هٰغه کوهي کښې واچولې۔ فرمائي: بس د خوږ آقا صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم لاړې مبارکې چې څنګه کوهي ته ورسيدلې نو د هٰغې ورځې نه پس به پۀ مدينه منوره کښې د ټولو نه زياتې خوږې اوبۀ زمونږ د کوهي نه ميلاؤيدلې۔^([2])

جس کے پانی سے شاداب جان وجناں             اُس دَہَن کی طَرَاوَت پہ لاکھوں سلام

جس سے کھاری کنویں شیرۂ جاں بنے             اُس زُلالِ حَلاوت پہ لاکھوں سلام^([3])

        وضاحت: د مالِک او مختار آقا صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم د خُلې مبارکې نه پۀ وتلو لاړو مبارکو باندې جنتونه شنه او ښائسته دي، د دې لاړو مبارکو پۀ لوند والي دې پۀ لکونو سلامونه وي، د خوږ محبوب صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم لاړې مبارکې تراوۀ کوهيان خوږوي، رُوح او ځان ته تازګي عطا کوي، پۀ دې خوږه چينه باندې دې پۀ لکونو سلامونه وي۔