فرښتے هُم د کعبے شريفې طواف کوي

          په رواياتو کښې دي: کوم ځائے چې زمونږ کعبه شريفه ده، د هغې بالکل په سمي کښې په آسمان باندې د فرښتو قبله ده، هغې ته بَیْتُ الْمَعْمُور وائي، هلته د فرښتو ډله وي او په يوه ورځ کښې اويا زره فرښتے هلته لـمونځ کوي، چې کومې [هلته] يو ځل لـمونځ اوکړې، بيا ئې کله هُم وار نه راځي. ^([1])  بيا چې کله ماښام شي نو دا اويا زره فرښتے زمکې ته راشي او د کعبے شريفې طواف کوي. ^([2])

په بارګاهِ اِلٰھی کښې د کعبے شريفې فرياد

منقول دي چې يو ځل حضرت سليمان عَلَیْهِ السَّلَام د خپل لښکر سره په هوا کښې روان وو هغوئي عَلَیْهِ السَّلَام د کعبے معظمې په خوا تيريدلو خو په څه وجه هغوئي دلته حصار نه شولو او مخکښې ئې تشريف يوړلو، دا معامَله ئې چې اوليدله نو کعبه شريفه په ژړا شوه او په بارګاهِ اِلٰھی کښې ئې عرض اوکړو چې: يا الله پاکه ستا د نبيانو نه د يو نبي عَلَیْهِ السَّلَام لښکر په دې ځائے تير شو او ما له ئې تشريف رانوړلو په دې باندې الله پاک ارشاد اوفرمائيلو: اے کعبے! مه ژاړه!! زه به ستا حج په خلقو باندې فرض کړم نو هغوئي به ستا طرف ته داسې راروان وي لکه څنګه چې مرغئ د خپلو جالو په لور روانې وي، هغوئي به ستا په لور داسې په ژړا رامنډې وهي لکه څنګه چې اوښه د خپل بچي په شوق کښې منډې وهي، اے کعبے! زه به په تا (يعنې ستا په ښار) کښې نبيِّ آخرُ الزَّمان (صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم) پيدا کووم، کوم چې ما ته د ټولو انبياؤ ( عَلَیْهِمُ