هم نشي کيدے. په  سيپاره 4، سُورَۀ نِساء،  آيت نمبر 10 کښې د الله پاک فرمانِ عالي شان دے:

اِنَّ الَّذِیۡنَ یَاۡکُلُوۡنَ اَمۡوَالَ الۡیَتٰمٰی ظُلۡمًا اِنَّمَا یَاۡکُلُوۡنَ فِیۡ بُطُوۡنِہِمۡ نَارًا ؕ   وَ سَیَصۡلَوۡنَ  سَعِیۡرًا (۱۰)

(پارہ:4 ، سورۂ نساء:10)

مفهوم ترجَمۀ کنزُ العرفان: بے شکه هغه خلق کوم چې په ظلم سره د يتيمانانو مالونه خوري هغوئي خپلې خيټې بالکل د اور نه ډکوي او ډير زر به دا خلق لمْبه شوي اور ته غورزيږي.

      د دې آيت مبارک لاندې مشهور مُفسّرِ قرآن، حكيمُ الاُمَّت حضرت مفتی احمد یار خان نعيمي رَحْمَةُ اللهِ عَلَيْه فرمائي: چې کله د يتيم مال د خپل مال سره يو ځائے خوړل (په يو شمير حالاتو کښې) حرام شو نو په بيل طور باندې خوړل ئې هم ضرور حرام دي. د دې نه معلومه شوه چې يتيم له هِبه (تحفه [ډالئ] ) ورکولے شې خو د هغه نه ډالئ نشې اخستے. دا هم معلومه شوه چې په وارثانو کښې چې يتيم هم وي د هغه د ميراث نه نياز، فاتحه خيرات کول حرام دي او  د دې خوراک استعمال حرام [دے] . وړومبے دې مال تقسيموي بيا دې بالغ وارث د خپل مال نه خيرات کوي. چې کله د مړي يتيم يا غير حاضر وارث وي نو د شريک مال نه فاتحه خيرات وغيره حرام کار دے، په دې کښې د يتيم حق شامل دے بلکه وړومبے دې تقسيم کړي بيا دې څوک بالغ وارث د خپلې حصې نه دا ټول کارونه اوکړي ګنې نو چې څه هم هغوئي خوري د دوزخ اور به خوري. د قيامت په ورځ به د هغوئي د خُلے نه لوګے خيژي. په حديث شريف کښې د يتيم مال په ظُلم سره خوړونکي به د قيامت په ورځ داسې راپاڅي چې د هغوئي د خُلو، غوږونو