(1): دوئي نبي کريم  صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم  دروغژن نۀ ګڼي

 وړومبے خو دې ته وګورئ چې زمونږ د خوږ نبي، اخري نبي، رسولِ هاشمي                  صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم   سيرت څومره پاک دے، څومره ښائسته او څومره ښکلے دے چې د ابو جهل پۀ شان بد بخته کافِر، کوم چې د خپلې بد بختۍ، تور زړۀ او بُغض پۀ وجه باندې کلمه اګر که نۀ وئيله، خو بيا هم د رسول الله  صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم  طرف ته د مائل کيدو نه بغير پاتې نۀ شو، د شپې به يـې پټ پټ د خوږ آقا و مولا، مکي مَدَني مصطفٰے  صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم  د مبارکې خُلې نه د الله پاک کلام اوريدو۔

      د دي نه معلومه شوه چې د مکے مکرمې کافرانو کومو چې کلمه نۀ وئيله، دا د هغوئي د خپل باطِني خباثت پۀ وجه باندې وو، ګنې نو د خوږ محبوب  صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم  پۀ ذات مبارک کښې د نقص کروړمه حصه هم دوئي اونۀ مندله ۔ الله پاک پۀ قرآنِ کريم کښې فرمائي:

لَا یُکَذِّبُوۡنَکَ وَ لٰکِنَّ الظّٰلِمِیۡنَ  بِاٰیٰتِ  اللّٰہِ  یَجۡحَدُوۡنَ )۳۳(

 (پارہ:7، سورۀ انعام:33)                    

ترجمهٴ کنزُ العِرفان: دوئي تا دروغژن نۀ ګڼي بلکې ظالمان د الله د آيتونو نه اِنکار کوي۔

معلومه شوه چې الله پاک خپل خوږ محبوب  صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم  داسې د کمال او بے مثاله پيدا کړے دے چې تر اوسه پورې يو غير مسلمه هم د اخري نبي، رسولِ هاشمي، مُحَمَّد عربي  صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم  د ذات مبارک نه د اِنکار کولو همت نۀ شي کولے۔ که هغه اهلِ کتاب وي او که د مکے مکرمې مشرکان وي، ټولو ته د زړۀ نه معلومه وه چې د مُحَمَّد  صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم  نه زيات رښتونے پۀ دُنيا کښې بَل هيڅ څوک نشته۔ آؤ! دوئي به کلمه نۀ وئيله ځکه چې د دوئي پۀ زړونو باندې مُهر لګيدلے وو۔