یَدْعُوْنَ رَبَّهُمْ بِالْغَدٰوةِ وَ الْعَشِیِّ یُرِیْدُوْنَ وَجْهَهٗ   (پارہ:15، سورۀ کہف:28)

ترجمهٴ کنزُ العِرفان: سحر او ماښام خپل رَبّ يادوي د هغه رضا غوښتلو د پاره۔

د اَصحابِ صُفَّه د عبادت سره شوق ته وګورئ! څومره د کمال به وو، رَبِّ کريم ګواهي ورکوي چې اَصحابِ صُفَّه عبادت ګزار دي، سحر او ماښام عبادت کوي او عبادت هم څنګه۔۔۔؟ د ريا والا نۀ؟ بل ته د ښودلو والا نۀ بلکې یَدْعُوْنَ وَجْهَهٗ    يعنې اَصحابِ صُفَّه ډير پۀ اِخلاص سره صرف او صرف د الله پاک د رضا د پاره عبادت کوي۔

سُبْحٰنَ اللہ! کاش چې زمونږه د صحابۀ کرامو رَضِىَ اللهُ عَـنْهُم د غلامانو هم د عبادت او رياضت توفيق نصيب شي۔ مونږ د خپلې ورځې شپې، د سحر او د ماښام جائزه واخلو، آيا مونږ هم عبادت کوو۔۔۔؟ آه! زمونږه شپې ورځې خو پۀ فضولياتو کښې تيريږي، که ظاهري نعمتونو ته وکتلے شي نو اَصحابِ صُفَّه د دُنيا نه بے نيازه وو، د زُهد والا وو، مونږه واوريدل چې بعضې وخت خو به تر دريو دريو ورځو پورې يوه نمړۍ ډوډۍ د هغوئي خِيټو ته نۀ تلله، د وجود د پټولو د پاره به ورسره صرف د سَتر د پټولو جامې وې، د دې باوجود به دې حضراتو شپې ورځې پۀ عبادتونو کښې تيرولې، بل طرف ته زمونږ حال ته وګورئ! د يو بل نه خوندور خوراکونه مونږ کوو، د شپې پۀ مړه خِيټه اودۀ کيږو، سحر چې راپاڅو نو بيا خوراک کوو، جامې اَلْحَمْدُ لِلّٰہ! بهترينې اغوندو خو افسوس چې د عبادت نه ډډه کوو۔ ٭ پۀ کثرت سره تِلاوت کول ٭ پۀ ناسته پۀ ولاړه د الله پاک ذِکر کول ٭ د درودِ پاک کثرت کول ٭ ټوله شپه نفلونه کول، دا خو غټه خبره ده، اکثريت د داسې خلقو دے کوم چې پينځه وخته نـمونځونه هم پوره نۀ ادا کوي، کله دوه وکړي، کله څلور وکړي، کله د سحر نـمونځ قضا کړي، کله د ماسخوتن پۀ نـمونځ کښې سستي کوي، دا هم د هٰغه خلقو حال دے کوم چې د دِين طرف ته رغبت لري، ګنې نو پۀ لکونو خلق خو داسې دي کوم