شوق وو، د 3 کالو پورې مسلسل هغه د حج د پاره دعاګانې کولې، په ژړا فرياد به ئې د رَبّ تعالٰى  په بارګاہ کښې عرض کولو:

بڑا حج پہ آنے کو جی چاہتا ہے                       بُلاوا اب آ ئیگا کب یا الٰہی!

مَیں مکّے میں آؤں مدینے میں آؤں                 بنا    کوئی   ایسا   سَبب   یا   الٰہی! ^([1])

مسلسل ئې 3 کاله  دعاګانې کولې خو د زړه ارمان ئې پوره نه شو، څلورم کال د حج  ورځې وې، په زړه کښې ئې حرمین شریفین ته د رسيدو او د کعبے شریفې د زیارت شوق زيات شو، هغه په ژړا ژړا د الله کریم په بارګاہ کښې دعاګانې اوکړې، نو دا ځل په هغه باندې کرم اوشو، دغه شان يوه شپه چې کله هغه اوده شو نو اوده بخت ئې رابيدار شو، چې سترګې ئې ورغلې نو د زړه سترګې ئې برسيره شوې، وران کارونه سموونکي آقا صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم ، د يو عاشقِ رسول د زړه ارمان پوره کولو د پاره د هغه په خوب کښې تشریف راوړو.

اُمّت کے حال سے وہ آگاہ ہر گھڑی ہیں             خوابوں میں آرہے ہیں، بِگڑی بنا رہے ہیں

رسولِ رحمت، شفیع اُمّت صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم خپل عاشق ته اوفرمائيل: ته دا کال حج له لاړ شه.

د رسولِ اکرم ،نورِ  مُجَسَّم صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم  د ژبې مبارکې نه د حج زيري اوريدو سره هغه عاشقِ رسول د خوب نه رابيدار شو د بارګاہِ نبوت نه د حج اجازت ميلاو شوے وو، د هغه زړه د خوشحالئ نه په ټوپونو وو، د سرکارِ عالي وقار، مکي مدني تاجدار صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم  خوږ خوږ آواز مبارک د هغه په غوږونو کښې تاويدلو، هغه ډير خوشحاله