(يعنې ټوله سورۀ فاتحه) د قرآنِ کريم د ټولو نه د عظمت والا سُورت دے. ^([1])

پۀ يو حديثِ پاک کښې فرمائي: پۀ هٰغه ذات مې دې قَسم وي د چا پۀ قبضه کښې چې زما ځان دے، بے شکه د سورۀ فاتحه پۀ شان سُورت نۀ پۀ تورات کښې شته، نۀ پۀ انجيل کښې شته، نۀ پۀ زبور کښې او نۀ د قرآنِ کريم پۀ باقي نورو سورتونو کښېِ، بے شکه دا سَبعِ مَثَاني (يعنې بيا بيا لوستلے کيدونکے د 7 آيتونو سورت) دے. ^([2])

د عرش د لاندې يوه خزانه

د مسلمانانو د څلورم خليفه، امير المُؤمِنِين حضرت علي المُرتضیٰ رَضِىَ اللهُ عَـنْهُ نه چې د سورۀ فاتحه پۀ باره کښې پوښتنه وشوه نو اوئې فرمائيل: ما ته رسولِ اکرم، نورِ مُجَسَّم صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم وفرمائيل چې سورۀ فاتحه د عرش نه لاندې د يوې خزانې نه نازله کړے شوې. ^([3])

سورۀ فاتحه شِفا ده

د الله پاک اخري نبي، رسولِ هاشمي صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم فرمائيلي دي: ہِیَ اُمُّ الْکِتَابِ وَہِیَ شِفَاءٌ مِّنْ کُلِّ دَاءٍ يعنې سورۀ فاتحه اُمُّ الکتاب (د قرآنِ مجيد اصل) دے او پۀ دې کښې د هرې بيمارۍ شِفا ده. ^([4])

پۀ سورۀ فاتحه کښې د هرې مسئلې حل شته

اے د خوږ نبي صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم عاشقانو! سورۀ فاتحه د هرې مسئلې حل دے. حضرت