کله چې بل چا له د نيکۍ دعوت ورکوې نو پخپله پۀ هٰغه نيکۍ باندې استقامت موندل اسانيږي، بلکې که کمزوري هم وي نو د هغې د لرې کيدو اِمکان زياتيږي، ځکه پۀ قافلو کښې د سفر کولو سره يواځې پۀ نيکو باندې استقامت نۀ نصيب کيږي بلکې پۀ دې کښې زياتوالے هم کيږي چې کله د قافلې مسافر نورو له د نيکۍ دعوت ورکوي نو څومره خلق چې پۀ دې دعوت باندې لَبَّـیك وائي او عمل شروع کوي د هٰغه د ټولو د عمل برابر ثواب به د دعوت ورکوونکي هم کيږي۔ د خوږ آقا و مولا، مکي مَدَني مصطفٰے صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم فرمان مبارک دے: څوک چې د هدايت طرف ته راوبلل اوکړي، هغه ته به د ټولو عامِلينو (يعنې د عمل کوونکو) پۀ شان ثواب ميلاؤيږي او د هٰغه (عمل کوونکو) د ثواب نه به هيڅ نۀ کميږي۔ ^([1])

خوب ہوگا ثواب اور ٹلے گا عذاب                                                 پاؤ گے بخششیں، قافلے میں چلو^([2])

د عاشقانِ رسول د صحبت موندلو ذريعه

پۀ قافله کښې د سفر کولو يو برکت دا هم دے چې د دې پۀ ذريعه نيک صحبت نصيب کيږي۔ آؤ جي! څوک چې د کور نه ځي، د بال بچ نه لرې والے اختياروي، کاروبار پريږدي، لرې پرتو علاقو ته چرته چې د هغه څوک پيژندګلو والانۀ وي، څوک خپلوان يـې نۀ وي، صرف او صرف د دِين د پاره، د عِلم دِين زده کولو د پاره، د نيکۍ د دعوت عام کولو د پاره، د سنتو زده کولو او ښودلو د پاره سفر کوي او ځي، جومات، د الله پاک کور د خپل استوګنې ځائے جوړولو والا وي، که دا هم نيکان نۀ وي نو ووايئ چې نور به څوک نيکان وي۔۔۔؟ اَلْحَمْدُ لِلّٰہ! د قافلې مسافر چې بيا چرته ځي، د هٰغه ځائے د اوسيدونکو مسلمانانو، پۀ جوماتونو کښې د نـمونځ ګزارو، عاشقانِ رسول، د قافلې پۀ برکت د هغوئي صحبت نصيب کيږي۔